Η Ούρσουλα ένιωθε σαν λίγο… ζαλισμένη! Η παιδική μου φίλη υπέφερε από εκείνο τον ελαφρύ (ευχάριστο θα έλεγα εγώ) πονοκέφαλο που φέρνει το τέλος ενός πολύ επιτυχημένου πάρτι με χιλιάδες μπουκάλια από κρασιά και σαμπάνιες «πεταμένα» στο ξύλινο, χειροποίητο πάτωμα.
Η προηγούμενη βραδιά σε έναν πλήρως ανακαινισμένο πύργο (το εσωτερικό του σε εντελώς μοντέρνο, minimal στυλ) στη Νότια Γαλλία, ήταν γεμάτη δυνατές μουσικές επιλογές από διάσημο DJ, ο οποίος είχε φθάσει εκεί με ιδιωτική πτήση, ένα εκπληκτικό μενού με τη σφραγίδα της κουζίνας του παριζιάνικου «Maison Proust» και μερικά από τα ωραιότερα κορίτσια στον πλανήτη να διασκεδάζουν κάτω από τα αστέρια. Χαμογέλασα πονηρά!
Η Ούρσουλα πριν το private party βρέθηκε να είναι «επίλεκτο μέλος» μιας συντροφιάς, η οποία έκανε wine tasting στο υπέροχο, εμβληματικό κελάρι του παραμυθένιου πύργου που συναγωνίζεται σε φήμη και glamour εκείνο που είχε αγοράσει πριν χρόνια το άλλοτε αγαπημένο ζεύγος Μπραντ Πιτ – Αντζελίνα Τζολί. Στη διάρκεια του πάρτι και πριν η εκθαμβωτική αγαπημένη μου φίλη αρχίσει να ανακατεύει γαλλικά και καλιφορνέζικα κρασιά με συλλεκτικές Armand de Brignac, πρόλαβα να τη ρωτήσω σε τι συμπεράσματα οδηγήθηκαν οι κύριοι και κυρίες που «συναντήθηκαν» στο wine tasting. Ποια τελικά είναι τα καλύτερα κρασιά, κατάλληλα για να εντυπωσιάσεις ως οικοδέσποινα σε ένα ιδιωτικό δείπνο στο φως των κεριών; Η Ούρσουλα με κοίταξε μάλλον αδιάφορα. Το ενδιαφέρον της άλλωστε είχε τραβήξει ένας πολύ ωραίος, καλογυμνασμένος νεαρός Ιταλός, ο οποίος μόλις είχε φθάσει στη Νότια Γαλλία από τη λίμνη Κόμο. Τελικά με πληροφόρησε ότι τα γαλλικά παραμένουν τα καλύτερα, με φοβερά ανεβασμένες τιμές αν επιλέξεις τους top οίκους, κερδίζουν όμως σημαντικό έδαφος τα καλιφορνέζικα.
Φιλέτα ιαπωνικών αγελάδων
Πάντα αγαπούσα τα καλιφορνέζικα κρασιά, αν και θεωρώ ότι αυτά της Νέας Ζηλανδίας είναι περισσότερο του γούστου μου. Γνωστός πολυσυζητημένος υπουργός των ισχυρών κάποτε κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ συνήθιζε να απολαμβάνει το Cloundy Bay from New Zealand, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, μαζί με φιλέτο ιαπωνικής αγελάδας. Τα φιλέτα ιαπωνικών αγελάδων, που μεγαλώνουν σε αχανή λιβάδια, με βοσκούς να τους παίζουν φλογέρα (για καλύτερη ποιότητα σε γάλα και κρέας), αρέσουν στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που είναι λάτρις της καλής ζωής. Η συνονόματη της στενής μου φίλης, με την ίδια πλατινέ απόχρωση στα μαλλιά, δεν φάνηκε πάντως τόσο… large (σύμφωνα με αυτούς που γνωρίζουν καλά τα οικονομικά) ως προς τη βοήθεια για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας. Φυσικά και η chic, «γλυκιά» Ούρσουλα, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν αποφασίζει μόνη της. Κοίταξα προσεκτικά τη δική μου Ούρσουλα έτσι όπως τα φωτορυθμικά έπεφταν στο ωραίο πρόσωπό της. Ούρσουλααα! Που έλεγε και δημοφιλής ηθοποιός στη λαοφιλή κωμωδία «Αχ αυτή η γυναίκα μου».
Η Countess και οι γαμήλιες τελετές
Ο μεγαλοεφοπλιστής, μεγαλογαιοκτήμων Ντίντης Ευπαλίδης, ο οποίος έφτασε όπως πάντα καθυστερημένος, έμοιασε να διαβάζει τη σκέψη μου. «Ξέρεις, νομίζει ότι μοιάζει σε μια από τις ομορφότερες γυναίκες της Belle Epoque!» χαχάνισε. «H Countess Greffulhe που ενέπνευσε μεγάλους ποιητές και συγγραφείς με την αστραφτερή γοητεία της και ζούσε μεταξύ της Πόλης του Φωτός και της Νότιας Γαλλίας είναι το ίνδαλμά της» συμπλήρωσε. Τα ασημένια δαχτυλίδια από το πούρο του Ντίντη έφτασαν στο περίτεχνο, σκαλιστό ταβάνι του πύργου, ενώ ο DJ έπαιζε μια τελευταία επιτυχία της Ντούα Λίπα. Ενα κορίτσι με θεαματικές αναλογίες τραβούσε όλα τα βλέμματα. Ντυμένη με ένα μαύρο φόρεμα OFF-WHITE από διάφανη δαντέλα, με τα σατέν εσώρουχά της να διαγράφονται από μέσα, χόρευε τρελά κάτω από τους προβολείς…
Ρούφηξα μια γουλιά από το Chateaunneuf-du-Pape. Δίπλα μου ακριβώς υπήρχε ένα βαρύ, ασημένιο μπολ του Christoffle γεμάτο όστρακα. Προτίμησα ένα απλό, ταπεινό μαρουλάκι που είναι ό,τι πρέπει για να διατηρήσει τη σιλουέτα μου σε άψογη κατάσταση. Παρατήρησα ότι τα λευκά και ασημένια σανδάλια με την κρυστάλλινη πεταλούδα στο πίσω μέρος που φορούσε τροφαντή γαλλίδα καλεσμένη ήταν κάπως «λερωμένα» με χώμα. Η ροδομάγλουλη κυρία μού είπε ότι προηγουμένως είχε δώσει το «παρών» σε γαμήλια υπαίθρια τελετή. Μέσα σε κήπους και αμπελώνες.
Σκέφτηκα ότι αυτό το διάστημα οι γάμοι που γίνονται από τη Βενετία, το Αμάλφι, τη λίμνη Κόμο μέχρι τη Νότια Γαλλία και την Ελλάδα (πληγωμένη από τις φοβερές πλημμύρες, αλλά πάντα κρατώντας και στις πιο δύσκολες στιγμές το κεφάλι ψηλά) είναι τόσο πολλοί που πρέπει να είσαι σίγουρη ότι θα χαλάσεις δεκάδες, πεταλουδένια πέδιλα Sophie Webster ή τα σατέν «σταχτοπουτένια» παπούτσια του Dior με την κρυστάλλινη αγκράφα μπροστά. Στην καταπράσινη πάντα (ευτυχώς δεν την «άγγιξαν» οι καταστροφικές πυρκαγιές) εύφορη περιοχή που φιλοξενεί το Costa Navarino (πριν από λίγο καιρό άνοιξαν και οι πύλες του διεθνούς Mandarin Oriental). Κοντά στην Πύλο λοιπόν, πατρίδα πρώην πρωθυπουργού αλλά και πολύ σημαντικών μορφών του εκδοτικού χώρου, πραγματοποιήθηκαν οι γάμοι της γοητευτικής κόρης του Οδυσσέα Κυριακόπουλου (πρώην προέδρου του ΣΕΒ) με τον υιό της always beautiful Εβελιν Παπαδοπούλου. Ο Γιώργος, παρά το νεαρό της ηλικίας του, δραστηριοποιείται με επιτυχία στον χώρο της ναυτιλίας. Η ωραιότερη παρουσία ήταν φυσικά αυτή της ετεροθαλούς αδελφής του γαμπρού, της ταλαντούχας fashion designer Σήλιας Δραγούνη. Μετά την τελετή ακολούθησε δεξίωση στους χώρους του resort.
Ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα…
Ο χρόνος κυλάει. Κυλάει τόσο γρήγορα που σε κάνει να απορείς. Παλιότερα κυλούσε αργότερα ή έτσι νιώθαμε; Σίγουρα οι εποχές είναι τόσο δύσκολες και απαιτητικές που νομίζεις ότι όλα εξαφανίζονται από μπροστά σου πριν ακόμα καταφέρεις να τα αγγίξεις. Ακριβώς όπως ένα μοναδικής γεύσης ρόφημα με κακάο και φιστίκια που απολαμβάνεις σε ένα ταξίδι σου στη Μάλτα. Την επόμενη ημέρα αναχωρούμε για το Παρίσι. Οι βιτρίνες στην Avenue Montaigne και της Faubourg είναι γεμάτες με ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ διάσημων σχεδιαστών. Η Ούρσουλα αγοράζει Balmain φόρεμα για τις κοινωνικές της υποχρεώσεις, οι περισσότερες από τις οποίες ξεκινούν από τα μέσα Οκτωβρίου και μετά. (Εάν μέχρι τότε η κακιά μάγισσα Φούρκα δεν έχει φέρει και άλλες συμφορές στη γλυκιά μας, μικρή πατρίδα.)
Κοιτάζω τους δείκτες του ρολογιού με το λευκό καντράν. Χρώματα φωτεινά, αισιόδοξα, λαμπερά, όπως αυτά που επικράτησαν στους γάμους της Καίτης Λασκαρίδη με τον αγαπημένο της Γιάννη. Οι γάμοι της κόρης του γνωστού πλοιοκτήτη Θανάση Λασκαρίδη πραγματοποιήθηκαν χθες Σάββατο στην Εκάλη, σε ένα πολύ όμορφο εκκλησάκι. Η νύφη και ο γαμπρός μοιράζονται την ίδια αγάπη για τα καθαρόαιμα. Η Καίτη είναι μια θαυμάσια ιππεύτρια από μικρή ηλικία. Στη δεξίωση που ακολούθησε έδωσαν το «παρών» πολλά γνωστά ονόματα της ναυτιλίας και των επιχειρήσεων. Ολα κινήθηκαν πάντα σε χαμηλούς τόνους. Από την Εκάλη στην Αντίπαρο και το ζεύγος Τομ Χανκς – Ρίτα Γουίλσον που όλο και πιο συχνά «πετάγεται» από την Αντίπαρο στη Μήλο. Εκεί βέβαια υπάρχει και το φοβερό υπόσκαφο σπίτι, γόνου της οικογένειας Χιρστ…