Τα βαθυκόκκινα κύματα ενός κρασιού Βουργουνδίας δημιουργούσαν εκρηκτικές αντανακλάσεις έτσι όπως «ταξίδευαν» μέσα στο βαρύτιμο κρύσταλλο. Ο κολεξιονέρ Γκαλάτσι-Γκαλάτσι ρούφηξε μια γουλιά από το αγαπημένο του κρασί. Εδειχνε απόλυτα ικανοποιημένος με το γευστικό αποτέλεσμα. Κρασιά Bordeaux, Burgundy, Rhoné και vintage, πανάκριβες σαμπάνιες μεταφέρονταν στο κρυστάλλινο μπαρ του mega yacht.

Ο στενός μου φίλος μόλις είχε επιστρέψει από το Λονδίνο. Ο διεθνούς φήμης συλλέκτης «μετέφερε» αυτή τη φορά από τη Γηραιά Αλβιώνα, όχι κάποια πολύτιμα έργα τέχνης που «χτύπησε» σε δημοπρασία αλλά αποκλειστικά και μόνο γαλλικά κρασιά και σαμπάνιες. Δοκίμασα και εγώ το κρασί Βουργουνδίας μέσα από το ογκώδες ποτήρι, κατασκευασμένο από κρύσταλλο baccarat. Πραγματικά ήταν εξαιρετικό. Πλησίασα τον Γκαλάτσι-Γκαλάτσι και άρχισα να παρακολουθώ με προσοχή την περιγραφή του για όλα όσα έζησε στο εμβληματικό auction τού Le Gavroche.

Bordeaux κρασί

Ο επιφανής κολεξιονέρ απόκτησε μερικούς από τους κορυφαίους «θησαυρούς» τους οποίους έκρυβε στο κελάρι του το ιστορικό εστιατόριο στο Mayfair. Η δημοπρασία με τα κρασιά και τις σαμπάνιες που αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο τού κάποτε δημοφιλέστατου restaurant στο Mayfair γνώρισε μεγάλη επιτυχία καθώς μεγαλοεπιχειρηματίες, συλλέκτες, τζετ-σέτερ έδωσαν μάχη με σκοπό να αποκτήσουν το μπουκάλι ή τα μπουκάλια της αρεσκείας τους. Η δημοπρασία ξεκίνησε πριν από τέσσερις ημέρες και συνεχίζεται για 10 ακόμα ημέρες.

Ο έλληνας συλλέκτης «χτύπησε» υπερπολύτιμα κρασιά και champagnes για τον εαυτό του αλλά και τον Ντίντη Ευπαλίδη. Ο μεγαλοεφοπλιστής, μεγαλογαιοκτήμων επιθυμούσε να εμπλουτίσει το, μυθικό πλέον, όλο κρύσταλλο μπαρ του με τα κορυφαία. Οι προσκεκλημένοι του με αφορμή τη μεγάλη γιορτή της Ναυτιλίας, τα «Ποσειδώνια», πρέπει να απολαύσουν τα καλύτερα (και ακριβότερα) όταν επισκεφθούν για lunch ή dinner το πλωτό του βασίλειο.

Ο… χαμένος, οι αμυγδαλιές, το κορίτσι

Τα κρασιά και οι σαμπάνιες του Le Gavroche έχουν άλλωστε αυτό το «κάτι» που θυμίζει τη χρυσή εποχή του εστιατορίου που μετά από 57 χρόνια μεγάλης επιτυχίας έκλεισε τις πύλες του. Ο Γκαλάτσι-Γκαλάτσι μού μετέφερε ότι ο κ. Ευπαλίδης, ο οποίος τώρα βρίσκεται στο Παρίσι, αισθάνθηκε ιδιαίτερα υπερήφανος όταν πληροφορήθηκε ότι στη δημοπρασία του Christies απέκτησε μια μπουκάλα Domaine de la Romanee-Conti. Στο «παιχνίδι» βρισκόταν επίσης γνωστός έλληνας επιχειρηματίας που τελικά βρέθηκε χαμένος.

«Petite fille lisant», έργο του Γιώργου Ιακωβίδη (1852-1932)

Κοίταξα έξω προς τη θάλασσα. Αισθανόμουν ιδιαίτερα χαρούμενη για τη φιλοξενία στο Blue Lion, έστω και αν ο οικοδεσπότης, παιδικός μας φίλος, βρισκόταν στην Πόλη του Φωτός. Το Παρίσι με τις ανθισμένες αμυγδαλιές στην Avenue Montaigne και τις exclusive boutiques τραβάει σαν μαγνήτης αυτή την εποχή τον Ντίντη Ευπαλίδη. Ο προσωπικός του ράφτης σε ένα ατελιέ «κρυμμένο» ψηλά, πολύ ψηλά, με το βλέμμα να χάνεται στην αστραφτερή λεωφόρο, ετοιμάζει με προσοχή τα sur mesure καλοκαιρινά του κοστούμια.

Ο Ντίντης μετά τις αλλεπάλληλες πρόβες και ένα απαραίτητο πέρασμα για lunch από το L’ Avenue σπεύδει να πληροφορηθεί από τους «απεσταλμένους» του στις διάφορες δημοπρασίες τι γίνεται ακριβώς. Δημοπρασίες με international ενδιαφέρον αλλά και ελληνικό touch με το δημοφιλές Greek Sale των Bonhams. Ανάμεσα σε Λύτρα, Βολανάκη, Γύζη, Χατζηκυριάκο-Γκίκα και τόσους άλλους σπουδαίους εικαστικούς, αισθάνομαι μια μεγάλη συγκίνηση για το έργο του Γιώργου Ιακωβίδη (1852-1932) «Petite fille lisant». Νιώθω αυτό το συναίσθημα κάθε φορά που ένας μεγάλος καλλιτέχνης «ζωγραφίζει» μια εφημερίδα. Το «άρωμα» και η γοητεία του χαρτιού…

Το dress code

Η γυναίκα με τα κατάμαυρα σαν έβενος μακριά μαλλιά είμαι σίγουρη ότι επιθυμούσε να… μοιάσει με τη Ριάνα. Οι ενδυματολογικές της επιλογές σε ένα κάλεσμα με εφοπλιστές και επιχειρηματίες (οι περισσότεροι από αυτούς σημαντικοί συλλέκτες) λίγο μετά τη δύση του ήλιου έγιναν αντικείμενο συζήτησης στη διάρκεια των drinks αλλά και στο δείπνο. Μακρύ φόρεμα σε συνδυασμό εκτυφλωτικού ροζ με χρυσό, ένα φόρεμα πολύ γυμνό, πολύ sexy.

Ριάνα

Το ύφασμά του (εκεί που υπήρχε ύφασμα) θρόιζε γλυκά, τρυφερά, έτσι όπως εκείνη προχωρούσε ανάμεσα στα τραπέζια. Τελικά εκείνη έκανε αυτό που επιθυμούσε και «αποδείχθηκε» (άσχετα με την τολμηρότητα του φουστανιού) αυτή που τήρησε το dress code. Διότι αν δεν ακολουθούμε το dress code που γράφει η πρόσκληση, τότε οι οικοδεσπότες ας… αναγράφουν στο κάτω μέρος της πρόσκλησης «Ντυθείτε όπως επιθυμείτε». Κοινώς ακολουθείστε το dress code τουρλού-τουρλού. Κάτι τέτοιο πηγαίνει άλλωστε με την κατάσταση που επικρατεί σε αυτή τη μικρή, πανέμορφη χώρα.

Τα καλέσματα αυτό το διάστημα είναι πολλά, πάρα πολλά. Καλέσματα με «εμπορικό χαρακτήρα», καθώς τα πράγματα στην αγορά πρέπει να κινηθούν εν όψει Πάσχα, υπάρχουν όμως και αρκετά ιδιωτικά gatherings. Φαίνεται ότι μετά το τέλος της πανδημίας είναι πολλές οι κυρίες και δεσποινίδες που έχουν χάσει την αίσθηση της απόλυτης κομψότητας, της elegance, της υψηλής αισθητικής. Εχουν μπερδέψει τα πράγματα, με αποτέλεσμα η επιλογή των ρούχων να μην έχει καμία σχέση με το «ύφος» της πρόσκλησης και την ώρα που πραγματοποιείται το κάλεσμα.

Οι γαστρονομικές επιλογές είναι αυτές που έχουν κλέψει τις εντυπώσεις. Αμέσως μετά το τέλος της COVID-19, όχι μόνο εμφανίστηκαν στο προσκήνιο διάσημοι σεφ οι οποίοι φθάνουν στην Αθήνα με τα ιδιωτικά αεροπλάνα των μεγαλοεπιχειρηματιών, οι οποίοι τους προσκαλούν, έχουν όμως να επιδείξουν και οι ίδιοι οι οικοδεσπότες τις φοβερές μαγειρικές τους ικανότητες. Ικανότητες που αποκτήθηκαν στη διάρκεια της COVID-19…

Βαριά, ολόχρυσα πορτοφόλια…

Η θεραπαινίς Κονσουέλο, αμέσως μετά το τέλος του γεύματος, σερβίρει Japanese gin Blossoms σύμφωνα με επιθυμία του Γκαλάτσι-Γκαλάτσι. Χαμογελάω πονηρά. Το limited edition αγαπημένο ποτό ταιριάζει απόλυτα με τις αμυγδαλιές που έχουν τοποθετηθεί στα πανύψηλα, τιρκουάζ κρυστάλλινα βάζα του σκάφους.

Οι αμυγδαλιές «καθρεφτίζονται» μέσα στο κρυστάλλινο επίσης μπαρ του «Blue Lion» χαρίζοντας ένα θέαμα πραγματικά μαγευτικό. Το τζιν με γεύση και άρωμα αμυγδαλιάς είναι εξαιρετικό. Το δοκίμασα για πρώτη φορά την προηγούμενη εβδομάδα στο Amazonico του Μόντε Κάρλο γεμάτο από ξένους επιχειρηματίες και… κανέναν Ελληνα. Περίεργο, αλήθεια, το «φαινόμενο» αυτό για το χρυσοφόρο πριγκιπάτο.

Ο κολεξιονέρ μου είπε ότι σε λίγες ημέρες οι Ελληνες θα βρίσκονται εκεί με αφορμή την έκθεση της Μίνας Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη σε τρία εμβληματικά venues, παρουσία του Αλβέρτου και της Σαρλίν. Ιδιωτικά clubs με λάμψη για φαγητό και σπορ όπως αυτά στο Μόντε Κάρλο και στο Λονδίνο κατασκευάζονται στα κοσμοπολίτικα νησιά μας, ενώ night clubs παγκοσμίως γνωστά ανοίγουν τις πύλες τους στη Βουλιαγμένη.

Το Baganelle θα είναι δίπλα στο ιταλικής προέλευσης Cova στην ανακαινισμένη μαρίνα της Βουλιαγμένης, ενώ πληροφορούμαι ότι δίνονται σκληρές μάχες για την απόκτηση μιας exclusive boutique στον χώρο. Δυστυχώς όμως οι Louis Vuitton, Dolce & Gabbana, Gucci και κάποιοι άλλοι έχουν προλάβει.

Οι exclusive boutiques ποντάρουν σε πρώτη φάση στους επισκέπτες των «Ποσειδωνίων» με τα βαριά πορτοφόλια και το υπόλοιπο καλοκαίρι στους μεγιστάνες του πλούτου από όλον τον κόσμο που θα φτάνουν με υπερπολυτελή yachts. Οι τιμές των ρούχων και αξεσουάρ άλλωστε στις exclusive boutiques απευθύνονται μόνο σε εκείνους με τραπεζικούς λογαριασμούς που ομοιάζουν με σιδηρόδρομο, ο οποίος μέσα από σήραγγες και μαγευτικά τοπία κατευθύνεται στα χρυσαφένια spots των Ελβετικών Αλπεων…