Δείπνα αποκλειστικά για δεκαέξι…

Ο μπάτλερ Σουλπίκιος είχε σηκώσει ψηλά ένα βαρύτιμο μαχαίρι του οίκου Christofle. Προσπάθησα μέσα από την κάμερα του κινητού μου να «κρατήσω» για πάντα κοντά μου αυτή την εντυπωσιακή στιγμή που θύμιζε κάτι από κινηματογραφική ταινία. Οι χρυσές όμως αχτίδες του ήλιου, έτσι όπως έπεφταν πάνω στην αστραφτερή, ασημένια επιφάνεια του ιστορικού γαλλικού brand, με είχαν σχεδόν… τυφλώσει.

Ο Σουλπίκιος, φορώντας πάντα τα κατάλευκα, κολλαριστά του γάντια, προσγείωσε το μαχαίρι στην τεράστια επιφάνεια του αντικειμένου του ιστορικού γαλλικού brand, μιας Pumpkin-pecan cheesecake pie. Η κίνησή του έντονη, στοχευμένη, έφερε στο μυαλό μου τη Σάρον Στόουν όταν εκείνη «χτυπούσε» με τον περίφημο παγοκόφτη. Μόνο που εδώ το αντικείμενο ήταν διαφορετικό και είχε γλυκιά, πολύ γλυκιά κατάληξη. Είμαι σίγουρη όμως ότι ο ιταλικής καταγωγής μπάτλερ μπορούσε να χειριστεί με την ίδια επιτυχία ένα παγοκόφτη αν χρειαζόταν να συνοδέψει με ice cubes το συλλεκτικό ουίσκι του Φίφη Δελμούζου-Κασσανδρή.

Κοίταξα το μπαρ της κατοικίας του μεγαλοβιομηχάνου, χρυσού κληρονόμου. Κατασκευασμένο ολόκληρο από κρύσταλλο, άφηνε εκθαμβωτικές αντανακλάσεις στο πάτωμα με λευκούς και μαύρους κύβους, που ο οικοδεσπότης είχε εμπνευστεί από το Arts Club στο Λονδίνο. Το βλέμμα μου είχε κολλήσει στο θαυμάσιο αυτό δάπεδο που θύμιζε σκακιέρα και στον διάκοσμο ενός από τα πλέον δημοφιλή members clubs στη βρετανική πρωτεύουσα. Η μεγαλειώδης κουζίνα με τους κατάλευκους πάγκους, τα ασημένια βαριά αντικείμενα, έναν υπερσύγχρονο απορροφητήρα, που θύμιζε όμως την ογκώδη καπνοδόχο μέσα από την οποία πρόβαλλε ο μουντζουρωμένος από τις στάχτες πρωταγωνιστής της ταινίας «Μαίρη Πόπινς», και το πάτωμα-σκακιέρα σε παρέπεμπαν σε cinema story.

Χαμογέλασα πονηρά τη στιγμή που σήκωσα την πορσελάνινη κούπα γεμάτη με τσάι στο άρωμα της βανίλιας. Οι κολοκύθες, μικρές για να φτιάξουν μια πίτα ή μεγάλες για να δημιουργήσουν την άμαξα της Σταχτοπούτας, είναι πολύ στη μόδα τον τελευταίο καιρό. Αποτελούν «μέλη» ενός γαστρονομικού, υψηλής στάθμης παραμυθιού που ξετυλίγεται στις χρυσοφόρες οροσειρές της Εκάλης.

Λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά την επιστροφή του κ. Δελμούζου-Κασσανδρή από τις γιορτινές διακοπές του σε κορυφαία χιονοδρομικά spots, το mansion στο ανηφορικό δρομάκι της Εκάλης φιλοξένησε αγαπημένους του φίλους σε ένα μεσημεριανό gathering. Ολοι αυτοί που είχαν επιστρέψει από τις Ελβετικές και Γαλλικές Αλπεις, το Ασπεν-Κολοράντο αλλά και το Μεξικό, που εξελίχθηκε αυτή τη φορά σε πολυαγαπημένο προορισμό, συγκεντρώθηκαν στα υπέρλαμπρα σαλόνια της βίλας «Ροζ Ορτανσία».

Αρωμα βανίλιας

Ενα από τα κρόσσια του φορέματος της νέας κολεξιόν για την άνοιξη του 2024 με την υπογραφή του οίκου Gucci «βούτηξε» στο τσάι με άρωμα βανίλια. Ο Φίφης Δελμούζος-Κασσανδρής άφησε το ποτήρι με τη ροζ σαμπάνια και έσπευσε να με βοηθήσει. Η αλήθεια είναι ότι η «ζημιά» δεν ήταν τόσο μεγάλη αφού το κάλεσμα είχε πλέον τελειώσει. Οι περισσότεροι από τους καλεσμένους είχαν αναχωρήσει, ενώ ελάχιστοι παρέμεναν στον υπέροχο κήπο με τα χρυσοκόκκινα φύλλα των δέντρων να έχουν δημιουργήσει ένα πλούσιο στρώμα.

Τα κρόσσια, το απόλυτο trend για την επόμενη σεζόν, «έπαιζαν» και αυτά με τις αχτίδες του ήλιου. Σκέφθηκα ότι το ιταλικό brand είχε φτιάξει την ωραιότερη κολεξιόν, με την Κάια Γκέρμπερ, την πανέμορφη κόρη της Σίντι Κρόφορντ, να τα φοράει στις βραδινές της εξόδους. Μια σύγχρονη «Σταχτοπούτα» της πασαρέλας η νεαρή Κάια που θυμίζει έντονα τη μητέρα της. Η ευωδιά της μαύρης σοκολάτας συνοδευόμενη από κομμάτια βατόμουρου έφθανε με έντονο τρόπο στην κομψή μου μύτη.

Ο Σουλπίκιος κρατώντας το βαρύ μαχαίρι συνέχιζε να κόβει τα κομμάτια του cheesecake. Ο Φίφης Δελμούζος-Κασσανδρής κοίταξε έξω από τις τζαμαρίες τους τελευταίους καλεσμένους οι οποίοι αναχωρούσαν με αργά, προσεκτικά βήματα. Ο οικοδεσπότης έσκυψε προς το μέρος μου. «Ολοι κάτι κόβουν αυτές τις ημέρες», μου είπε γελώντας. «Εδώ μιλάμε για κόψιμο προσκεκλημένων. Η φοβερή και τρομερή επάνοδος της COVID-19 μάς οδηγεί σε γεύματα των 16 ή 18 ατόμων» συμπλήρωσε.

Υψηλή τέχνη και αισθητική

Μια βαριά πόρτα που μοιάζει με έργο τέχνης ανοίγει σε έναν από τους ωραιότερους δρόμους της Κηφισιάς. Προχωράω στον κήπο και ανεβαίνω τα σκαλοπάτια που οδηγούν στο εσωτερικό του σπιτιού. Τα φώτα στο κεντρικό σαλόνι αναδεικνύουν με μοναδικό τρόπο το πορτρέτο της φιλόξενης, ιδιαίτερα δημοφιλούς στους αθηναϊκούς κύκλους οικοδέσποινας.

Πορτρέτο πάνω από το τζάκι με την υπογραφή ενός από τους top εικαστικούς της εποχής μας ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα δημιουργώντας παγκόσμια θλίψη. Η κατοικία είναι γεμάτη με υπέροχα έργα εμβληματικών δημιουργών αφού οι οικοδεσπότες λατρεύουν την τέχνη στις κορυφαίες της εκφάνσεις. Τέχνη, εκλεπτυσμένο γούστο, μοναδική αισθητική και υψηλή γαστρονομία.

Στην κομψότατη τραπεζαρία με το τεράστιο, χειροποίητο τραπέζι και τα σερβίτσια από πορσελάνες και βαρύ κρύσταλλο, που θυμίζει ιταλικό παλάτσο, οι 18 προσκεκλημένοι απόλαυσαν δείπνο… πέντε αστέρων. Παρακολουθούσα μέσα από το κρύσταλλο των ποτηριών τη γοητευτική, δυναμική Ναντίν Γκαφάρ, μια διεθνή προσωπικότητα στον χώρο της τέχνης, ιδρύτρια του περίφημου Art d’ Egypt.

Η Ναντίν με τα μακριά πλούσια μαλλιά, η οποία ταξίδεψε στην αγαπημένη της Αθήνα με τον σύζυγό της, αναχωρούσε αμέσως μετά για το Μεξικό, όχι όμως για διασκέδαση, όπως έκαναν πολλοί άλλοι (ανάμεσά τους αρκετοί) Ελληνες, μα για τη σπουδαία φουάρ που γίνεται εκεί. Αμέσως μετά ακολουθεί η Art Dubai με super σύγχρονους καλλιτέχνες αλλά και πάρα πολλά glamorous parties.

Οι πυραμίδες, οι low profile, το Instagram….

Οι αποστάσεις από το Μεξικό μέχρι το Ντουμπάι ή τη Βραζιλία (εκεί όπου προχθές έγινε φοβερός γάμος με μικρό ελληνικό «touch») εκμηδενίζονται όταν έχει να κάνει με υπερσύγχρονα ιδιωτικά αεροπλάνα. Οι υπερπλούσιοι του πλανήτη που ενδιαφέρονται να αγοράσουν έργα με πραγματικά σπουδαίες υπογραφές δεν υπολογίζουν τις ατέλειωτες, μακρινές διαδρομές.

Η Ναντίν Γκαφάρ μιλάει με θαυμασμό για την Αίγυπτο, τη σύγχρονη τέχνη αλλά και τον πολιτισμό της χώρας. Οι πυραμίδες είναι πάντα μαγικές, ιδιαίτερα όταν «φωτίζονται» από τους προβολείς ενός fashion show του οίκου Dior που εμπνεύστηκε και δημιούργησε η στενή της φίλη Μαρία Κιούρι. Φυσικά η ευγενής Ναντίν έχει να πει τα καλύτερα και για το fashion show του Dior που έγινε τρία περίπου χρόνια πριν στο Παναθηναϊκό Στάδιο.

Οι σερβιτόροι γεμίζουν τα ποτήρια με λευκό, ροζέ, κόκκινο κρασί. Το φαγητό είναι υπέροχο. Η βραδιά κυλάει σε εξαιρετικούς ρυθμούς. Οι 16 προσκεκλημένοι (ανάμεσά τους αρκετοί Ελληνες) συζητούν για τις χιλιάδες επαγγελματικές αλλά και κοινωνικές υποχρεώσεις που ξεκινούν τη νέα χρονιά. Ενδιάμεσος σταθμός πάντα για ΗΠΑ, Μεξικό, Νότια Αμερική, Ασία, το πολύβουο Λονδίνο. Το Gaya είναι ένα καινούργιο, ενδιαφέρον εστιατόριο, το Chiltern Fire House είναι always classic.

Ο χρόνος κυλάει γρήγορα. Παρακολουθώ τους 15 (είναι δεκαέξι μαζί με εμένα) καλεσμένους στο υπέρκομψο σπίτι της Κηφισιάς. Είναι ευγενείς, χαμηλών τόνων. Δεν φωτογραφίζουν ο ένας τον άλλο, δεν ανεβάζουν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς στο Instagram όπως έκαναν όλοι ή σχεδόν όλοι στα καλέσματα που έγιναν τις γιορτές ή στις αποδράσεις τους στα χιόνια ή σε εξωτικά νησιά. Τελικά δεν είναι ανάγκη, guys, να τα βγάζουμε όλα στη φόρα! Λίγη εγκράτεια, παρακαλώ!