Με αργές, νωχελικές κινήσεις η Ούρσουλα έβγαλε από τη μεγάλη, υπέρκομψη τσάντα Fendi στο χρώμα του πάγου ένα πολύχρωμο σακουλάκι. Η παιδική μου φίλη έριξε μια διερευνητική ματιά γύρω της. Στην περιοχή, πνιγμένη κυριολεκτικά στο πράσινο, με τον ήχο των κυμάτων να φθάνει κάτι σαν μουσική στα αφτιά της, επικρατούσε απόλυτη ησυχία.

Κοίταξε προς την πλευρά της παραλίας την οποία προστατεύουν από τα αδιάκριτα βλέμματα ψηλά βράχια. Χαμογέλασε πονηρά. Είναι το σημείο που προτιμάει πάντα να κάνει το μπάνιο της η εκθαμβωτική Ιρίνα Σάικ, λάτρις των κοσμοπολίτικων παραθαλάσσιων θερέτρων της γειτονικής Ιταλίας.

Φωτ.: REUTERS/Charles Platiau

H Oύρσουλα τίναξε την πλούσια χαίτη των μαλλιών της στο χρώμα της πλατίνας. Ανοιξε το πολύχρωμο σακουλάκι. Το σάντουιτς, καμωμένο από μαύρο ψωμί, γεμάτο χορταρικά και μία σάλτσα light, ήταν έτοιμο για κατανάλωση! Λαχταριστό, φρεσκοψημένο, με το μαγικό touch του σεφ ο οποίος φροντίζει για τα πλούσια πρωινά μέσα από τις κουζίνες του Mezzatorre Hotel & Thermal Spa.

H παιδική μου φίλη προτιμάει να απολαμβάνει κάτι ελαφρύ μετά τη γυμναστική της ενώ βρίσκεται καθισμένη στο γκαζόν της πεντάστερης μονάδας φιλοξενίας η οποία έχει πίσω της μία μεγάλη ιστορία που ακόμα και σήμερα τραβάει το ενδιαφέρον. Μία ιστορία που μοιάζει με παραμύθι, αφού έχει να κάνει με πύργους του 16ου αιώνα, σκληρούς πειρατές οι οποίοι έφθαναν στον Κόλπο της Νάπολης με άγριες διαθέσεις και αριστοκρατικές οικογένειες που αγόρασαν αργότερα πλούσιες, εύφορες εκτάσεις.

Η Ούρσουλα δάγκωσε ένα κομμάτι από το σάντουιτς. Ενιωθε σαν την αείμνηστη βασίλισσα Ελισάβετ η οποία «έκρυβε» στις κλασικές μεσαίου μεγέθους τσάντες της, κατασκευασμένες από τον βρετανικό luxury οίκο (μόνο για την ίδια) Launer, κέικ μικροσκοπικό, πασπαλισμένο με ροζ ζάχαρη και γλάσο. Πιστεύω ότι αυτή η συνήθεια ήταν που έφτιαχνε την ημέρα της σκληρής, απρόσιτης Queen Elisabeth. Ζαχαρωτά, πονηρά χαμόγελα και «αταξίες» που της θύμιζαν εκείνες που έκανε στην παιδική της ηλικία.

Οι αχτίδες του ήλιου «λειτουργούσαν» με ευεργετικό τρόπο στο σώμα της. Πέρασε πάνω από τα μάτια της τα τεράστια ιβουάρ γυαλιά της σειράς Gucci Chaise Longue. Σκέφθηκε ότι ο Σλιμ Ααρονς είχε τη δυνατότητα να τραβήξει σε αυτή την περιοχή της Ιταλίας, την εκπληκτική Ισκια, μερικές από τις καλύτερες φωτογραφίες του. Ακριβώς όπως και σε άλλα spots της Νότιας Ιταλίας, εκεί όπου το vintage συναντάει το σύγχρονο και την πολυτέλεια.

Από τη βίλα στη Σικελία, στη Μύκονο και στο Μόντε Κάρλο…

Mια πολυτέλεια που κάποιες φορές μπορεί να ξεπεράσει τα όρια, σκέφτηκε καθώς στα γαλαζοπράσινα νερά, με φόντο πάντα το κτίριο του λαμπερού ξενοδοχειακού συγκροτήματος (τον 16ο και τον 17ο αιώνα ήταν ένας φάρος που «έβλεπε» στη θάλασσα), εμφανίστηκε ένα υπερσύγχρονο Riva με τιμόνι από ατόφιο χρυσάφι και χρυσές λεπτομέρειες σε διάφορα σημεία. Τα sexy κορίτσια πάνω σε αυτό φορούσαν ολόχρυσα μπικίνι και πανάκριβα κοσμήματα.

Η Ούρσουλα γνώριζε ότι μια μεγάλη παρέα από Σαουδάραβες φτάνει στην περιοχή, έχοντας ενοικιάσει τις σουίτες του Mezzatorre Hotel & Thermal Spa, για έναν super glamorous γάμο νεαρού ζευγαριού. Η ίδια η παιδική μου φίλη θα επιστρέψει μαζί μου τον Ιούνιο στην Ιταλία. Στη Σικελία και στη βίλα White Lotus νυμφεύονται οι ελληνολάτρεις ιδρυτές της πασίγνωστης ανά τον κόσμο φίρμας luxury παπουτσιών Aquazurra. Μμμ! Απορώ γιατί δεν επέλεξαν τη Μύκονο… Το Νησί των Ανέμων, κοσμοπολίτικο, θορυβώδες, με τα «στίφη» των τουριστών από ολόκληρο τον πλανήτη να κυκλοφορούν στα γραφικά Ματογιάννια, με τα μικρά μπαράκια, τα λαμπερά εστιατόρια «κρυμμένα» σε αυλές και τις μαυροφορεμένες γιαγιάδες με τη ρόκα έξω από τις γαλάζιες, φρεσκοβαμμένες πόρτες.

Οπως συνηθίζει να λέει ο ιδρυτής του οίκου Aquazzura, Edgardo Osorio, κολομβιανής καταγωγής (απόφοιτος του Saint Martins και συμμαθητής της βρετανοτραφούς φίλης μου Μπίμπι, κόρης γνωστού πλοιοκτήτη, επιφανούς μέλους της ελληνικής παροικίας του Λονδίνου), πουθενά αλλού δεν μπορείς να βρεις τέτοιες εικόνες. Είναι εκεί που η ρόκα και ο ταπεινός γαϊδαράκος… γίνονται ένα με τα υπερπολυτελή yachts, τα θηριώδη τζιπ, τα Chanel, τα Louis Vuitton και τα αξεσουάρ Hermes.

Μπαλέτο, spa, πούρα και… Grand Marnier

Τυλιγμένη με μια εσάρπα Hermes και όλα τα πολύτιμα βραχιόλια του οίκου, το κατάξανθο μοντέλο του οίκου Aquazzura περπατάει στους δρόμους του πριγκιπάτου του Μονακό. Το Μόντε Κάρλο, που μετά τον γάμο τους (και μια βόλτα στα ελληνικά νησιά) θα επισκεφθούν ο Edgardo και ο σύντροφός του, διανύει τώρα τις ωραιότερες εποχές του. Super models σε ανοιχτά πανάκριβα αυτοκίνητα, γοητευτικοί άνδρες οι οποίοι ψωνίζουν τα τελευταία μοντέλα ρολογιών σε exclusive boutiques, γεύματα στα διεθνούς φήμης εστιατόρια και private clubs.

Η έκθεση του μεγάλου George Condo (παλαιότερα είχε διοργανωθεί έκθεσή του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης) βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Ελληνες και ξένοι που είναι στο Μόντε Κάρλο θα παρακολουθήσουν μια ιδιωτική παράσταση μπαλέτου στην Opera Garnier και αμέσως μετά θα δώσουν το «παρών» σε private dinner στην αίθουσα Belle Epoque του Hotel Hermitage.

Λατρεύω τις αίθουσες «περιποίησης» του spot, όπως και ένας πολύ γνωστός εκδότης λίγα χρόνια πριν. Οσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο χρυσοφόρο πριγκιπάτο του Αλβέρτου και της Σαρλίν υποστηρίζουν ότι ο εκδότης, που δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή (πάμπλουτος τελικά), δεν διατηρούσε το μέτρο ούτε εκεί. Σε όλη τη διάρκεια της ημέρας βρισκόταν στο υδρομασάζ «κραδαίνοντας» πουράκλα και Grand Marnier σε Baccarat ποτήρι!

Παραμένουν στα mega yachts

Το Grand Marnier είναι ένα ποτό… παλαιάς κοπής, το οποίο μου κάνει περισσότερο να το πίνει κανείς τον χειμώνα. Στενός μου φίλος ο οποίος διατηρεί δύο υπερπολυτελείς βίλες στα προάστια της Μυκόνου μου έλεγε πριν από λίγα εικοσιτετράωρα ότι κανένας εκτός από την αεικίνητη γιαγιά Γερτρούδη δεν θα σκεφτόταν ποτέ να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα στο αγαπημένο νησί πίνοντας το συγκεκριμένο πολύ γλυκό στη γεύση ποτό.

Αντίθετα, ένα κοκτέιλ ή μία σαμπάνια Armand de Brignac είναι ιδανική έτσι όπως ο ήλιος βυθίζεται στα μαβιά νερά δημιουργώντας εικόνες που θυμίζουν πίνακες ζωγραφικής. Συλλεκτικές σαμπάνιες «πεταμένες» στην άμμο όταν ξημερώνει στο Νησί των Ανέμων μετά τα big parties σε κάποιο φημισμένο beach bar. Εκεί όπου καταναλώνονται χιλιάδες μπουκάλια με τον χρυσό καμπανίτη και δεκάδες πιατέλες με σούσι.

Ο στενός μου φίλος μού έλεγε λοιπόν ότι με αφορμή την Πρωτομαγιά τα πολυτελή beach bars, με πρώτο το Nammos στην Ψαρού, είναι ήδη ανοιχτά. Η Μύκονος άλλωστε είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συγκεκριμένα spots, τα οποία παρά τα όσα λέγονται και τις όποιες ατασθαλίες, της χάρισαν αυτή τη νότα εκθαμβωτικής πολυτέλειας. Μια νότα που έφερε στο νησί τους billionaires από όλο τον κόσμο. Οι συγκεκριμένοι πάμπλουτοι άνθρωποι οι οποίοι λάτρεψαν και ξόδεψαν στη Μύκονο άπειρα χρήματα, έχουν τώρα αναβάλει τα σχέδιά τους για αγορές κατοικιών έχοντας διαβάσει όλα αυτά (αυθαιρεσίες, ξυλοδαρμοί κ.λπ.) που συμβαίνουν στο νησί. Οι μεγιστάνες του πλούτου θα περνούν πλέον από τη Μύκονο με τα σκάφη τους, ενώ οι τουρίστες πολύ-πολύ υψηλού επιπέδου αποφεύγουν τα λαμπερά ξενοδοχεία. Είναι ο φόβος των κλοπών οι οποίες συνεχίζουν να «βασανίζουν» και να εκθέτουν ένα από τα ωραιότερα μέρη στον πλανήτη Γη…