Νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας συναισθάνεται πλήρως το βάρος της αποστολής του. Στις πρώτες δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησής του, ο Νίκος Χριστοδουλίδης χαρακτήρισε «πολύ μεγάλο το στοίχημα» της προεδρίας του, επειδή «οι προσδοκίες του κόσμου είναι πάρα πολύ ψηλά». Σωστά το θέτει ο νέος Πρόεδρος. Οι προσδοκίες για τη συντήρηση της ακινησίας στο Κυπριακό είναι πράγματι πολύ υψηλές. Και ενώ, σε ομαλές εποχές, το δύσκολο είναι να κινήσεις τα πράγματα προς την επιθυμητή κατεύθυνση, τώρα το δύσκολο είναι να τα κρατήσεις ως έχουν. Επομένως, σωστά εκτιμά το μέγεθος των δυσκολιών που περιμένει την κυβέρνησή του.

Οχι µόνο εκτιµά σωστά τις συνθήκες ο Ν. Χριστοδουλίδης, αλλά επίσης τις αντιμετωπίζει καίρια! Το αποδεικνύει ο διορισμός του δόκτορος Κωνσταντίνου Κόμπου (sic), καθηγητή της Νομικής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Θαρρείς ότι, ποιητική αδεία, κάποιος σαχλός το επινόησε, αλλά, όχι, είναι πραγματικό. Τον κόμπο του Κυπριακού αναλαμβάνει ο δόκτωρ Κόμπος! Σύμφωνα με τον γνωστό κανόνα του Μπίσμπαρκ, τρεις καθηγητές χρειάζονται για να γίνει η δουλειά. Ο δρ Κόμπος είναι μόνος του, αλλά είμαι βέβαιος ότι αξίζει για τρεις. Εξάλλου, όπως σημειώνει υπερηφάνως στο βιογραφικό του, «συμμετείχα σε όλα τα στάδια και επίπεδα της διαδικασίας (σ.σ.: του Κυπριακού) στην Κύπρο, Γενεύη Ι, Κραν-Μοντανά, Γενεύη ΙΙ». Καταλάβαμε, ευχαριστούμε και πάμε παρακάτω.

Ιδιαίτερη µνεία χρειάζεται ο νέος υπουργός Αμυνας της Κύπρου Μιχάλης Γιωργάλλας, καθώς είναι υποστηρικτής της αναβίωσης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος. Αυτός χρειάζεται την ιδιαίτερη μέριμνα του Προέδρου, γιατί αν ο υπουργός σκέφτεται ή, έστω, οραματίζεται τέτοια πράγματα, τον περιμένει μια μεγάλη απογοήτευση στην πορεία. Τέλος, ο διορισμός του πασίγνωστου Μιχάλη Χατζηγιάννη στη θέση του υφυπουργού Πολιτισμού μόνο επαίνους αξίζει. Είναι μια επιλογή που εκφράζει ρεαλισμό, την έντιμη αποδοχή της πραγματικότητας, διότι, αν το σκεφτείτε, ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision είναι το πεδίο στο οποίο κατά παράδοση συγκεντρώνει τις δυνάμεις της η Κύπρος στον σύγχρονο πολιτισμό. Δεν υπάρχει, συνεπώς, καταλληλότερο πρόσωπο. Εύγε! (Βέβαια, για λόγους ηθικής τάξεως, ίσως θα έπρεπε στην Αννα Βίσση να ανατεθεί το υπουργείο, λόγω ιστορικότητας. Ισως δεν βοήθησε ότι η κυρία Βίσση έχει γίνει πολύ ροκ στα χρόνια της καλλιτεχνικής ωριμότητάς της…)

Λόγος Χορηγικός

Για λόγους που μόνο ο ίδιος καταλαβαίνει, ο κραταιός Νικόλας της κυρίας Λιακούλη προτίμησε να βρίσκεται στις Βρυξέλλες για την υπόθεση των παρακολουθήσεων όσο η αντιπολίτευση στην Αθήνα στροβιλιζόταν στη δίνη του Πολάκη. Εν τούτοις αυτό δεν εμπόδισε το ΠαΣοΚ να έχει ενιαία στάση στο ζήτημα. Τόσο οι ανώνυμες πηγές όσο και τα επώνυμα στελέχη και οι βουλευτές του ΠαΣοΚ, όλοι τους σχολίαζαν με τον ίδιο τρόπο την τρομοκρατική προκήρυξη Πολάκη. Κατ’ αρχάς, τόνιζαν ότι ο Πολάκης είναι προέκταση του Τσίπρα, φίλος του κολλητός, τον οποίο αμέτρητες φορές έχει καλύψει· έπειτα, ότι το μήνυμα του Πολάκη δεν διαφέρει επί της ουσίας από τις θέσεις που εκφράζουν και ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη του· και, τέλος, ότι ο Πολάκης είναι χορηγός της ΝΔ.

Δεν θα µπορούσα να διαφωνήσω με τίποτε από αυτά, εξαιρουμένης μιας ανακρίβειας στο τέλος που πρέπει να διορθωθεί. Τις ίδιες ακριβώς θέσεις με το ΠαΣοΚ στο συγκεκριμένο ζήτημα έχει και η ΝΔ. Δεν διαφέρουν ούτε κατά κεραία. Επομένως, γιατί είναι μόνο χορηγός της ΝΔ ο Πολάκης; Εξίσου γενναιόδωρα χορηγεί και το ΠαΣοΚ ο Παυλάρας ο πρωτόγονος, αφού με τη συμπεριφορά του κατευθύνει ψηφοφόρους και στο ΠαΣοΚ. Να τα λέμε όλα, παιδιά! Οχι μισά πράγματα. Εκτός αν στο ΠαΣοΚ πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι μεταξύ ΝΔ και ΠαΣοΚ η πρώτη επιλογή είναι η καλύτερη. Αν συμβαίνει αυτό, τους συγχαίρω για τον ρεαλισμό τους…

Αποφασιστικότητα

Δεν ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ, παρακαλώ όμως τους αρμοδίους να μεριμνήσουν για την τακτοποίηση της εκκρεμότητας με την υποψηφιότητα του Μήτσου του Αβραμόπουλου, γιατί θα σκάσει – και θα μας σκάσει. Τον ακούω σε συνέντευξή του στην τηλεόραση να δηλώνει: «Αποφασίζω να επιστρέψω στην κεντρική πολιτική σκηνή». Λίγο παρακάτω, όμως, μας λέει: «Ο Πρωθυπουργός θα αποφασίσει αν θα είμαι στην Α’ Αθηνών, που είναι ο παραδοσιακός χώρος που με ξέρει, ή στην Ηλεία». Σαν να σας λέω εγώ ότι αποφάσισα να πάω με την επόμενη αποστολή της NASA στο Διάστημα και τώρα περιμένω να αποφασίσει η NASA αν θα με επιλέξει. Γι’ αυτό και επιμένω ότι πρέπει να κάποιος εύσπλαγχνος να προχωρήσει την υπόθεση, γιατί ο Μήτσος είναι έτοιμος να κατέβει στην Ηλεία. Μετά βίας κρατιέται. Σαν να βλέπω τον Στιβ Μακ Κουίν να μαρσάρει πριν από την εκκίνηση στο Λεμάν…

Μυθολογικά Όντα

Στο Μεξικό έχουν έναν πρόεδρο, τον Λόπες Ομπραδόρ, ελαφρώς ιδιόρρυθμο. Προσφάτως ανάρτησε στο Instagram μια θολή φωτογραφία στην οποία ο καθένας μπορεί να δει ό,τι προβάλλει η φαντασία του. Αλλος θα σου έλεγε ότι βλέπει το Γέτι των Ιμαλαΐων, άλλος τον Bigfoot της Βόρειας Καλιφόρνιας, άλλος τον Νίκο Καρβέλα της Εκάλης, άλλος την Παναγιά, πάντως ο πρόεδρος Ομπραδόρ είδε ένα μυθολογικό ον των Μάγια. Να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος έχει πάθος με τις μυθολογίες των προκολομβιανών πολιτισμών. Φαίνεται, δε, ότι αρκετές από τις δοξασίες αυτές ο πρόεδρος τις πιστεύει, γιατί να σας θυμίσω ότι είναι θαυμαστής του Γ. Βαρουφάκη, στον οποίο διέθεσε μιάμιση ώρα για να τον συναντήσει και να μιλήσει μαζί του όταν προ μηνός ο πρόεδρος του ΜέΡΑ25 βρέθηκε στο Μεξικό. Δεν νομίζω ότι είναι τυχαία αυτή η προτίμηση του μεξικανού προέδρου, διότι και ο Βαρουφάκης μυθολογικό ον είναι…