Η Πλεύση Ελευθερίας της κυρίας Κωνσταντοπούλου παρουσίασε στο μέγα πανελλήνιον τους υποψήφιους ευρωβουλευτές του κόμματός της. Σας ενδιαφέρει να ακούσετε τα ονόματα; Δεν έχουν καμία σημασία τα πρόσωπα, από την ώρα που το κεντρικό σύνθημα της καμπάνιας της είναι η ερώτηση: «Θέλετε περισσότερη Ζωή και στην Ευρωβουλή;». Εφόσον λοιπόν οι ψηφοφόροι, ανεξαρτήτως των υποψηφίων στους οποίους δίνουν τους σταυρούς προτίμησης, στο τέλος εκλέγουν «περισσότερη Ζωή», τα πρόσωπα των υποψηφίων παύουν να έχουν οποιαδήποτε σημασία. Θα είναι, κατά κάποιον τρόπο, σαν αντιπρόσωποί της, πρεσβευτές και υπάλληλοι της Ζωής.
Δεν πρόκειται βέβαια για κάτι καινούργιο από πλευράς της κυρίας Κωνσταντοπούλου. Θυμόμαστε ότι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημα της λίστας για να καθαρίσει από τα ψηφοδέλτια τους δημοφιλείς, που εύκολα θα μπορούσαν να πάρουν τα μυαλά τους αέρα και να πιστέψουν ότι είναι αυτόφωτοι. Τους αντικατέστησε με αυτούς τους μονίμως ανέκφραστους, παγερούς, ακίνητους και σιωπηλούς «βουλευτές», που τους κρατάει μαζεμένους μαζί, κολλημένους τον έναν στον άλλο, σαν πρόβατα στο μαντρί. Τότε επικρίθηκε δριμύτατα για την περιφρόνησή της προς τη λαϊκή βούληση. Τώρα μας το λέει, ρωτώντας μας αν θέλουμε περισσότερη Ζωή. Είναι μια κάποια πρόοδος, δεδομένου ότι, ούτως ή άλλως, αυτά τα πράγματα ποτέ δεν λέγονται ευθέως. Ξέρετε εσείς μήπως κανέναν αυταρχικό ηγέτη στην Ιστορία που πήρε την εξουσία υποσχόμενος ότι θα επιβάλει τις προσωπικές επιθυμίες του στους πάντες;
Υποθέτω ότι σε αρκετούς, στους οποίους περιλαμβάνω και τον εαυτό μου, αυτός ο ολοκληρωτισμός της εγωπάθειας που επιδεικνύει η κυρία Κωνσταντοπούλου προκαλεί αποστροφή. Είναι μια μορφή απολυταρχίας που επιστρέφει, συγχρόνως όμως είναι και μια μέθοδος πολιτικού franchising του εαυτού της. Πώς κάνουν κάποιες πιτσαρίες ή σουπερμάρκετ; (Μπορεί να έχετε ακούσει τις διαφημίσεις τους στο ραδιόφωνο.) Παρομοίως και η κυρία Κωνσταντοπούλου. Για να κλείσω όμως με μια νότα αισιοδοξίας, πρέπει να είμαστε ευτυχείς όλοι που η κυρία Κωνσταντοπούλου δεν μπορεί να κλωνοποιήσει τον εαυτό της. Θα χρειαζόταν να αλλάξουμε χώρα, ίσως και ήπειρο…
«Πρώτη προτεραιότητα»
Αυτά παθαίνουν όσοι νομίζουν ότι μπορούν να συνδυάζουν δουλειά με διακοπές. Ο Στέφανος – θα το ξέρετε, με τόσο ντόρο που έγινε – δεσμεύτηκε μέσω TikTok ότι θα πάει την ετήσια κρατική δαπάνη για την υγεία στο 5% του ΑΕΠ. Εννοούσε βέβαια ότι θα την αυξήσει, αυτό που είπε όμως στην πραγματικότητα ισοδυναμούσε με το ότι θα τη μειώσει, αφού από το 2021 έως σήμερα η συγκεκριμένη δαπάνη φτάνει ετησίως περίπου στο 5,7% του ΑΕΠ. Οταν κατάλαβε, ανασκεύασε. Φυσικά, δεν έφταιγε εκείνος. Ηταν η κυβέρνηση που διαστρέβλωσε τα λόγια του και τους έδωσε αυτό το νόημα. Για να κάνω και την αυτοκριτική μου, όμως, ίσως είμαστε και εμείς πολύ απαιτητικοί, βρε παιδί μου, να ζητούμε από έναν άνθρωπο να κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, ενώ εκείνος κάνει κρουαζιέρα!
Οι στρατιώτες παρουσιάζονται στον Στέφανο Κασσελάκη, όπως οφείλουν έναντι των ανωτέρων τους. Διότι εκείνος που υπηρετεί 15 μέρες κατασκήνωση είναι ανώτερος των πολλών, που κάνουν τη θητεία για τους πολλούς…
Το πιο αστείο στην υπόθεση ήταν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανήγγειλε την αύξηση, που ήταν μείωση, ως «πρώτη προτεραιότητά» του όταν αναλάβει την κυβέρνηση. Αν κάνει τέτοιο λάθος στην πρώτη (sic) προτεραιότητά του, φαντάσου τι είναι ικανός να κάνει με τη δεύτερη, την τρίτη ή ακόμη παρακάτω! Αλλά τι σημαίνει, αν το εξετάσουμε λιγάκι, «πρώτη προτεραιότητα»; Μετά συγχωρήσεως, μια εύηχη μπούρδα είναι, ένας πλεονασμός, διότι η προτεραιότητα μόνο μία μπορεί να είναι. Και, τέλος πάντων, να του το συγχωρήσουμε επί του παρόντος, διότι έχει το προνόμιο του αντιπολιτευόμενου – κοινώς, μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αύριο όμως που θα γίνει πρωθυπουργός, πώς θα τα βγάλει πέρα με τόση απροσεξία; Ας μη λησμονούμε ότι ο Στέφανος πάει για θρίαμβο στις ευρωεκλογές και, συνεπώς, εμείς πάμε για βουλευτικές εκλογές τον Σεπτέμβριο. Πάντως, αν είναι τέτοια η προχειρότητα στο περιβάλλον του προέδρου Κασσελάκη, τότε είμαι βέβαιος ότι δεν πρόσεξαν ούτε το όνομα του σκάφους («Παρ’ Αφρών») προτού το νοικιάσουν και συνεπώς δεν έλαβαν υπ’ όψιν τα λογοπαίγνια που θα προκαλούσε.
Δεν νομίζω όμως ότι απασχολεί σοβαρά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ η προχειρότητα στην προετοιμασία του ή στο επιτελείο του. Για το υπόδειγμα που συνειδητά αντιγράφει και προσπαθεί να μεταφέρει εδώ, η προχειρότητα είναι πλεονέκτημα. Η προχειρότητα, που σκοπίμως αγνοεί δεδομένα, γεγονότα, στοιχεία, αριθμούς, μετρήσεις και γενικώς οτιδήποτε συνιστά μέρος της αντικειμενικής πραγματικότητας, είναι βασικό στοιχείο του τρόπου με τον οποίο πολιτεύεται ο Τραμπ.
ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ;
Δεν καταδέχομαι να ασχοληθώ με την ουσία της «καταγγελίας» του δημάρχου Βόλου για ένα περιστατικό με την πρόεδρο, κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, το οποίο εκείνος ερμήνευσε ως σεξουαλική παρενόχληση. Θέλω μόνο να θέσω υπ’ όψιν των απορούντων ότι ενδέχεται η κυρία Κωνσταντοπούλου να μη φορούσε τους φακούς επαφής της όταν διασταυρώθηκε με τον δήμαρχο κάπου στα δικαστήρια του Βόλου. Με όλη αυτή τη αφρικανική σκόνη στην ατμόσφαιρα, είναι πολύ πιθανό. Ωστόσο, στην περίπτωση κατά την οποία η πρόεδρος πράγματι αναγνώρισε τον κ. Αχιλλέα Μπέο και παρ’ όλα αυτά του είπε «γεια σου, κούκλε, τι κάνεις;», τότε υποκλίνομαι μπροστά της για την πράξη της και αναγνωρίζω ότι, ναι, εκείνη τη στιγμή τουλάχιστον, ήταν μια θεά!
