Δεν χτύπησαν την καθηγήτριά τους τα παιδιά, ούτε καν την προπηλάκισαν! Το πολύ-πολύ να της μίλησαν κάπως απότομα επειδή τα έπνιγε το δίκιο τους. Απλώς, μπούκαραν όλα μαζί στο γραφείο της και της επέβαλαν την παρουσία τους. Της κατσικώθηκαν εκεί για όλο το διάστημα των δυόμισι ωρών κατά το οποίο το γραφείο της ήταν ανοιχτό σε φοιτητές που ενδεχομένως θα ήθελαν να της μιλήσουν. Εκαναν δηλαδή κατάληψη, εμποδίζοντας έτσι όσους συμφοιτητές τους θα ήθελαν να συναντήσουν την καθηγήτρια τους κατ’ ιδίαν. Αλλά αυτό προφανώς δεν τους απασχόλησε, καθώς οι καταληψίες εκπροσωπούσαν το συλλογικό συμφέρον των φοιτητών, οπότε τα επιμέρους προσωπικά θέματα (ύποπτες εκδηλώσεις του μικροαστικού εγωισμού…) κάνουν στην μπάντα όταν προελαύνει το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα.
Ο λόγος της κατάληψης του γραφείου και της ομηρείας της καθηγήτριας του ΑΠΘ ήταν το αίτημα του Φοιτητικού Συλλόγου Ψυχολογίας – το δίκαιο αίτημά τους, διότι όλα τα αιτήματα είναι πάντοτε δίκαια, ανεξαρτήτως περιεχομένου – «να γίνει αναβαθμολόγηση των γραπτών στη Φεμινιστική Ψυχολογία με την αφαίρεση της αρνητικής βαθμολόγησης, την οποία αποφάσισε τελευταία στιγμή να επιβάλει η καθηγήτρια, ανακοινώνοντάς την στη στιγμή της εξέτασης» όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Συλλόγου. Με απλά λόγια, τα παιδιά στρέφονται κατά της καθηγήτριας επειδή τους βαθμολόγησε τα λάθη των γραπτών και τους έκοψε. Κατά την αντίληψή τους, δηλαδή, η ευθύνη δεν βρίσκεται στον εξεταζόμενο που κάνει το λάθος, αλλά στον καθηγητή που τολμά να τον βαθμολογήσει αρνητικά.
Ποιο είναι τότε το νόημα των εξετάσεων εφόσον δεν πρέπει να βαθμολογούνται τα λάθη; Και γιατί το φοιτητικό κίνημα επιδεικνύει τέτοια προσκόλληση σε αστικά προσχήματα, όπως οι εξετάσεις; Να ζητήσουν ευθέως την κατάργηση των εξετάσεων! Γιατί δεν το κάνουν, αλλά προτιμούν μια προσχηματική διαδικασία δήθεν εξέτασης; Επειδή, πολύ απλά, ένα πανεπιστήμιο που θα τους έκανε τη χάρη και θα καταργούσε τις εξετάσεις προόδου αυτομάτως θα έπαυε να είναι πανεπιστήμιο και κανείς δεν θα το έπαιρνε στα σοβαρά – ούτε καν το Ελληνικό Δημόσιο. Επομένως, η αξία των πτυχίων θα εκμηδενιζόταν και αυτό ο Φοιτητικός Σύλλογος δεν θα το ήθελε ποτέ. Προτιμούν την υποκρισία των δήθεν εξετάσεων, που εξισώνει καλούς και κακούς και καταργεί την αντιδημοκρατική διάκριση των ανθρώπων με βάση τις ικανότητές τους. Η ισότητα είναι γενικώς καλό πράγμα.
Η βαναυσότητα και η αναλγησία της καθηγήτριας προκάλεσε και ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Οι αδιάβαστοι που κόπηκαν ήταν τελειόφοιτοι. Συνεπώς, η αποτυχία τους, όπως διαβάζουμε στην ανακοίνωση, «καθυστερεί την έγκαιρη λήψη του πτυχίου τους, με αυτονόητες επιπτώσεις τα παραπάνω νοίκια που πρέπει να πληρώνουν και την καθυστέρηση από τη μετέπειτα επαγγελματική τους πορεία». Ισως, δεν αντιλέγω· προστατεύει όμως εκείνους που ενδεχομένως να τους προσελάμβαναν ως ψυχολόγους με έγκυρο πανεπιστημιακό πτυχίο. Ωστόσο, για τους διαμαρτυρόμενους του Συλλόγου ζήτημα ουσιαστικού κύρους του πτυχίου τους δεν τίθεται. Ολα τα πτυχία πρέπει να είναι ίσα μεταξύ τους, όπως και οι άνθρωποι. Αδιάβαστος και διαβασμένος ένα και το αυτό. Εν ολίγοις, το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα βλάπτει σοβαρά την αξία των πτυχίων.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου είναι ένα αριστούργημα αγωνιστικού ναρκισσισμού, στο οποίο οι συντάκτες του επιχαίρουν για τις «σημαντικές νίκες» που έχει πετύχει το κίνημα στη φοιτητική καθημερινότητα», όπως λ.χ. «να μειωθούν υπέρογκες ύλες». Η πραγματική αιτία της σύγκρουσης, υποστηρίζουν, είναι η παθητική συμμόρφωση των καθηγητών με τους νόμους της Κεραμέως, που είναι τόσο άδικοι, ώστε να επιβάλλουν πειθαρχικές διώξεις ακόμη και για την αντιγραφή. Γι’ αυτό και δυσφημούν τον Σύλλογο τους με τα περί εισβολής και ομηρείας, που ήταν απλώς μια «παράσταση διαμαρτυρίας του Συλλόγου στις ώρες συνεργασίας της καθηγήτριας». (Φαίνεται, πάντως, ότι αν κάτι μαθαίνουν καλά στο πανεπιστήμιο είναι ο περιφραστικός λόγος της πολιτικής ορθότητας…) Πρόκειται δηλαδή για οργανωμένη σκευωρία που επιχειρεί «να κόψει τα πόδια από τη δυναμική του Συλλόγου», η οποία, αν αφεθεί ανεμπόδιστη, θα ανατρέψει τον νόμο της Κεραμέως, την ίδια την Κεραμέως και, γιατί όχι, τον Μητσοτάκη. Μάλλον χρήσιμο ότι τα παιδιά αυτά σπουδάζουν Ψυχολογία, γιατί, αν κρίνω από την ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους, σύντομα θα χρειαστούν οπωσδήποτε ψυχολόγο.
Το μόνο σημείο της μακροσκελούς και φλύαρης ανακοίνωσης στο οποίο συμφωνώ είναι όταν μέμφεται τους καθηγητές «για την επιλεκτική ευαισθησία γύρω από την ψυχική υγεία των ίδιων, αλλά όχι για των φοιτητών τους, που επανειλημμένα έχουν βρεθεί αντιμέτωποι ακόμα και με ακραία περιστατικά καταστολής μέσα στο ακαδημαϊκό τους περιβάλλον, όταν τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο Ασυλο και επιτίθονταν στους φοιτητές». Εδώ, συμφωνώ με τα παιδιά! Ειδικός δεν είμαι, αλλά όταν περπατάει σαν πάπια και μιλάει σαν πάπια μάλλον είναι πάπια. Προφανώς όσοι γράφουν τέτοιες μπούρδες έχουν κάποια βλάβη στο κεφάλι τους.
