Εχει το ενδιαφέρον της η εικόνα της πόλης αυτή την εποχή, με τις κλασικές γιρλάντες στις κεντρικές οδικές αρτηρίες, τα στολισμένα δέντρα στις πλατείες, τους αγιοβασίληδες και τα αγγελάκια στους στύλους ηλεκτροφωτισμού.
Με τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, χαίρονται τα παιδιά, χαίρονται οι έμποροι, χαίρονται και οι καταναλωτές, ενώ για άλλους η υπερπροσφορά φωτός και προϊόντων επιτείνει το σκοτάδι, τη δυσκολία να τα βγάλουν πέρα, τις απαιτήσεις του περιβάλλοντός τους.
Μην ανησυχείτε, δεν σκοπεύω να σας κάνω να σκεφτείτε τον αδύναμο πλησίον σας χρονιάρες μέρες (εξάλλου, αν δεν το κάνατε ήδη, ένα κείμενο δεν θα αλλάξει τα πράγματα), κι εγώ για τις χαρές του καταναλωτισμού θέλω να σας γράψω. Διότι φαντάζομαι ότι θα πληθαίνουν και στο δικό σας περιβάλλον, φυσικό και ηλεκτρονικό, οι προσκλήσεις για συμμετοχή σε κάποιο από τα εκατοντάδες μπαζάρ που γίνονται αυτή την περίοδο και θα αυξάνονται ακόμα περισσότερο όσο πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα.
Μικρά πάρτι
Ε, λοιπόν, παρότι συνήθως με κερδίζει το πνεύμα των Χριστουγέννων, δηλαδή η γκρίνια και η ξινίλα τύπου Σκρουτζ, οφείλω να παραδεχτώ ότι το συγκεκριμένο κόνσεπτ μού φαίνεται πολύ συμπαθές, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που το διοργανώνει κάποιος μικρός επαγγελματίας (καθόλου σπανίως και ερασιτέχνης) ή ένας μικρής εμβέλειας σύλλογος. Είναι αυτές οι συγκεντρώσεις, συνήθως σε κάποιον μικρό και ζεστό χώρο, που σε κάνουν να νιώθεις ότι όλο και κάπου έχεις ξαναδεί τους υπόλοιπους «πελάτες», ότι περισσότερο συμμετέχεις σε ένα άτυπο πάρτι παρά στο απρόσωπο καταναλωτικό κρεσέντο αυτών των ημερών.
Και είναι ακριβώς αυτή η μικροκλίμακα που δίνει πόντους στη διαδικασία. Συμμετέχοντας σε κάποια από αυτά τα μπαζάρ, μπορεί να βοηθήσεις κάποια φίλη, έναν γείτονα, μια μικρή τοπική φιλοζωική οργάνωση (αν και το να είναι μια οργάνωση φιλοζωική θα έπρεπε, νομίζω, να είναι απαραίτητος όρος για την ίδρυσή της). Και μπορείς να δεις κάποια από τα χρήματα που έχεις προϋπολογίσει για τις αγορές και τα δώρα των ημερών να έχουν πραγματικό αντίκτυπο στις ζωές ανθρώπων με τους οποίους έχεις πραγματική επαφή και με τους οποίους – μην ξεχνιόμαστε – έχετε περάσει μαζί μια σειρά κρίσεων.
Ακούγεται αυτονόητο ότι όταν δίνεις λεφτά σε αυτό το προσωπικό επίπεδο ενισχύεις την τοπική κοινότητα. Και σε μια εποχή που διακρίνεται από τον ρομαντισμό τού να νοσταλγούμε τα συνοικιακά μικρομάγαζα, τα οποία πλέον αντικαθίστανται ένα ένα (ή πολλά πολλά μαζί) από καταναλωτικά μεγαθήρια (ή και «μικροθήρια» μεγάλων αλυσίδων «γειτονιάς»), μήπως θα ήταν ακόμη καλύτερο να κάνουμε κάτι για να τα ενισχύσουμε;
Με αυτή τη λογική, άλλη διάσταση μπορούν επίσης να αποκτήσουν τα μπαζάρ διαφόρων συλλόγων, που σχηματίστηκαν με βάση είτε την κοινή καταγωγή είτε τον κοινό σκοπό των μελών τους. Πέραν της οικονομικής ανάσας που μπορούν να πάρουν οι φορείς αυτές τις ημέρες, υπάρχει κι ένα εκπαιδευτικό όφελος για τους συμμετέχοντες.
Δωροδοκία
Φέρ’ ειπείν, τα παιδιά σε ένα τέτοιο γιορτινό περιβάλλον μπορούν να μάθουν διάφορα πράγματα σε σχέση με τον σύλλογο και κυρίως για την (πολυδυσφημισμένη) έννοια της αλληλεγγύης. Οσα θα ακούσουν στη γιορτή και τα διάφορα δωράκια με τα οποία θα φύγουν από εκεί (η δωροδοκία με μέτρο μπορεί να κάνει θαύματα) ενδέχεται να λειτουργήσουν ως ερεθίσματα για τη δημιουργία των ενεργών πολιτών του αύριο.
Αλλά ας μη μιλάμε για ένα ημιουτοπικό μέλλον, αγνοώντας ένα ωφελιμιστικό παρόν. Ας μην ξεχνάμε ότι επειδή τέτοιες εκδηλώσεις γίνονται συνήθως νωρίς, κατά κανόνα θα έχεις την ευκαιρία να πιεις με την παρέα σου δύο υπέροχα γκλουβάιν (αρκεί να μην οδηγείς, φυσικά), μπαίνοντας έτσι στη γιορτινή ατμόσφαιρα από το μεσημέρι. Αποκτάς έτσι κι έναν (επιπλέον) καλό λόγο να αποφύγεις τις βραδινές εξόδους, όπου όλοι ξέρουμε τι γίνεται τέτοιες μέρες…
50%-60% του ετήσιου τζίρου τους υπολογίζεται ότι κάνουν οι εταιρείες παιχνιδιών από τις αρχές Δεκεμβρίου έως τις αρχές Ιανουαρίου
