Αφήνει μια πίκρα στο στόμα ο τρόπος με τον οποίο ολοκλήρωσε η Μαρία Σάκκαρη την παρουσία της στο US Open. Παρόλο που θα δήλωνε απολύτως ικανοποιημένη και χαρούμενη αν κάποιος της έλεγε, προτού αρχίσει το τουρνουά, ότι θα έφτανε μέχρι τον ημιτελικό, εν τούτοις δεν μπορεί να πανηγυρίσει έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα. Για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή η ίδια με τις εμφανίσεις της στη Νέα Υόρκη είχε πείσει ότι μπορούσε να κάνει το μεγάλο κόλπο. Επαιζε εξαιρετικό τένις, είχε πάθος και αποφασιστικότητα, που της επέτρεπε να αντιπαρέρχεται τις δύσκολες στιγμές, και μετά τον αγώνα-θρίλερ με την Αντρεέσκου στη φάση των «16» έδειχνε ότι ήταν ουσιαστικά ανίκητη. Και καθώς όλα τα μεγάλα ονόματα είχαν φύγει από τη μέση, η ευκαιρία για έναν τίτλο σε Γκραν Σλαμ ήταν μεγάλη.
Δεύτερον, επειδή έχασε στον ημιτελικό όχι από κάποια έμπειρη τενίστρια, αλλά από την Εμα Ραντουκάνου. Η 18χρονη Βρετανίδα έχει τις προδιαγραφές να γίνει αύριο το Νο 1 του αθλήματος, σήμερα όμως είναι ακόμη άπειρη και… άψητη στις μεγάλες διοργανώσεις. Προτού αρχίσει το US Open ήταν στο Νο 150 του κόσμου, κι αυτό τα λέει όλα.
Θετικό πρόσημο
Παρά το γεγονός ότι πήγε… τρένο σε όλο το τουρνουά αξιοποιώντας, εκτός από τις ικανότητές της και τον ενθουσιασμό της πρωτάρας, θα περίμενε κανείς πως στον ημιτελικό θα λύγιζε. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο, διότι η ίδια η Σάκκαρη με το παιχνίδι της δεν την έβαλε σε μια κατάσταση πίεσης, που θα την αποσυντόνιζε. Το παραδέχθηκε και η ίδια η Μαρία στις δηλώσεις της. Εκανε τη χειρότερη εμφάνισή της στο τουρνουά την πλέον ακατάλληλη στιγμή. Και έχασε μια χρυσή ευκαιρία να γράψει ιστορία.
Πάντως, αν εστιάσει κανείς στη μεγάλη εικόνα, δεν θα μπορέσει να μην παραδεχθεί ότι είναι θετικό το πρόσημο της συνολικής προσπάθειας της Σάκκαρη στον κύκλο των τεσσάρων εφετινών Γκραν Σλαμ. Επαιξε στους ημιτελικούς των δύο εξ αυτών (Ρολάν Γκαρός, US Open), πράγμα περίπου αδιανόητο για το ελληνικό τένις τα προηγούμενα χρόνια. Ξεκίνησε τη χρονιά στο Νο 22 της παγκόσμιας κατάταξης και αύριο η WTA θα ανακοινώσει ότι βρίσκεται στο Νο 13. Πρόοδος που ισοδυναμεί με άλμα, αν σκεφθεί κανείς πως όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο πιο δύσκολα κερδίζεις θέσεις στο ranking. Και καθώς η σεζόν δεν έχει τελειώσει ακόμη, έχει τη δυνατότητα προτού φύγει το 2021 να μπει στην πρώτη δεκάδα και να εκπληρώσει τον στόχο που είχε βάλει στην αρχή του έτους.
Η κορυφαία Ελληνίδα
Η Μαρία Σάκκαρη έφυγε από τη Νέα Υόρκη ως μία από τις καλύτερες τενίστριες του κόσμου. Και σίγουρα η κορυφαία Ελληνίδα όλων των εποχών. Τη μητέρα της, Αγγελική Κανελλοπούλου, η οποία έφτασε μέχρι το Νο 47 της παγκόσμιας κατάταξης αλλά δεν έχει να επιδείξει κάποια διάκριση σε Γκραν Σλαμ, την έχει ξεπεράσει προ πολλού. Οι αριθμοί δείχνουν ότι ξεπέρασε πλέον και τη Λένα Δανιηλίδου.
Οχι μόνο επειδή η 13η θέση στην παγκόσμια κατάταξη είναι η καλύτερη που έχει καταλάβει ποτέ τενίστρια από την Ελλάδα, υψηλότερη από τη 14η στην οποία είχε βρεθεί η Δανιηλίδου τον Μάιο του 2003. Γενικά οι επιδόσεις της Σάκκαρη δείχνουν πια να είναι καλύτερες.
Η Μαρία Σάκκαρη έχει πολύ καλύτερα πλασαρίσματα στα τουρνουά Γκραν Σλαμ. Εκτός από τους δύο ημιτελικούς σε Ρολάν Γκαρός και US Open, έχει να επιδείξει και μια παρουσία στις «16» του Αυστραλιανού Οπεν, ενώ το μόνο που της έχει… ξεφύγει μέχρι στιγμής είναι το Γουίμπλεντον, όπου δεν έχει προχωρήσει πέραν του τρίτου γύρου. Η Δανιηλίδου έφτασε από μία φορά στις «16» του Αυστραλιανού και του US Open, και στις «16» του Ρολάν Γκαρός. Συνολικά η Σάκκαρη έχει 37 νίκες και 23 ήττες σε Γκραν Σλαμ έναντι 28 νικών και 38 ηττών της Δανιηλίδου.
Ρεκόρ καριέρας
Η Σάκκαρη έχει και καλύτερο ρεκόρ καριέρας, έχοντας επικρατήσει στο 60% των αγώνων της μέχρι σήμερα, που είναι καλύτερο από το 54% της Δανιηλίδου. Εχει βγάλει επίσης πολύ περισσότερα χρήματα ήδη. Από τα διάφορα έπαθλα για τις νίκες της έχει εισπράξει 5.098.164 δολάρια, ενώ η Δανιηλίδου σταμάτησε στα 2.929.165 δολάρια. Αλλη εποχή τότε και άλλοι οι αγώνες προφανώς, όμως η διαφορά είναι σημαντική.
Στο μόνο που υπερέχει ακόμη η Δανιηλίδου είναι οι τίτλοι. Στην καριέρα της κέρδισε 5 τρόπαια στα διάφορα τουρνουά όπου συμμετείχε, αντίθετα η Σάκκαρη έχει κερδίσει μόνο ένα, στο Ραμπάτ το 2019. Επίσης η Δανιηλίδου είχε παρουσία μέσα στο Top-100 της παγκόσμιας κατάταξης για επτά συνεχόμενα χρόνια, από το 2001 ως και το 2008. Η Σάκκαρη μπήκε για πρώτη φορά στο Top-100 το 2016 και έκτοτε είναι εκεί ακολουθώντας σταθερά ανοδική πορεία.
Πορεία που προφανώς θα συνεχιστεί. Στα 26 της χρόνια η Μαρία Σάκκαρη έχει πολύ μέλλον μπροστά της και πολύ… υλικό για μελέτη στο σπίτι. Οι ήττες της στους δύο ημιτελικούς στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη δεν ήρθαν με τον ίδιο τρόπο, και αυτά είναι πολύτιμα μαθήματα για τους μεγάλους αγώνες που θα ακολουθήσουν. Εφέτος πάντως είναι η χρονιά της. Μέχρι την επόμενη…
