«ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΜΑ τούτο (πρόκειται περί του άλματος επί κοντώ) ως θεαματικόν και ενδιαφέρον αγώνισμα κατόρθωσε, προς στιγμήν, να συγκρατήσει την προσοχή του κοινού, το οποίον αρχίζει να ανυπομονή επειδή πλησιάζει η ώρα αφίξεως των εκ Μαραθώνος δρομέων…». Ετσι βλέπουμε ότι το θέαμα ήταν βασικό στοιχείο ταυτότητας ενός αγωνίσματος που στη ροή 124 ετών επρόκειτο να καταστεί όχι μόνον το πλέον θεαματικό του Στίβου αλλά να συνοδεύεται από εκπλήξεις, ανατροπές αλλά και αποτυχίες των φύσει και θέσει πρωταγωνιστών. Και ο δημοσιογράφος της εποχής που κάλυπτε τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες (πρόκειται για τον Χ. Αννινο) ήταν λακωνικός καθώς το ερώτημα για τον νικητή σύντομα απαντήθηκε με συνέπεια να διακοπεί «περί το τέλος και επερατώθη βραδύτερον καθώς συνέπεσεν εν τω μεταξύ η άφιξις των μαραθωνοδρόμων». Αυτή η πρώτη αποτύπωση του άλματος επί κοντώ ως ολυμπιακού αγωνίσματος με τη θεαματικότητα στα ύψη (11 Μαρτίου 1896).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
