Εδινε αγώνα με το αδύναμο και άσημο Γιβραλτάρ η Εθνική Γαλλίας την περασμένη Παρασκευή στο Παρίσι. Και θα περίμενε κανείς πως στη συνέντευξη Τύπου, παραμονές του αγώνα, δεν θα βρίσκονταν πάνω από 7-8 δημοσιογράφοι. Πόσα να ρωτήσεις αλήθεια για ένα ματς της φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου απέναντι στο Γιβραλτάρ. Και όμως, η παρουσία του Κιλιάν Εμπαπέ εκεί, λίγες μόνος μέρες μετά τη νέα ιστορία με τα «φεύγω – μένω» με την Παρί Σεν Ζερμέν, έκανε την αίθουσα Τύπου να μοιάζει με αίθουσα πριν από τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Δημοσιογράφοι, κάμερες, φλας και αγωνία για το τι θα πει ο Εμπαπέ, όχι φυσικά για το ματς με το Γιβραλτάρ, αλλά για το μέλλον του.

«Δεν με σοκάρουν πολλά πια»

Και ας αφήσουμε τους Γάλλους που έτσι κι αλλιώς θα έπαιρναν το αυτοκίνητό τους, θα έκαναν μια μικρή απόσταση και θα βρίσκονταν στο γήπεδο. Στο Παρίσι βρέθηκαν ούτε ένας ούτε δύο ούτε τρεις ούτε… δέκα. Είκοσι ισπανοί δημοσιογράφοι βρέθηκαν απέναντι στον Κιλιάν Εμπαπέ. Πήραν το αεροπλάνο για να φύγουν από τη χώρα τους με προορισμό τη Γαλλία προκειμένου να αποσπάσουν έστω μια ατάκα για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τζάμπα ο κόπος. «Δεν πίστευα ότι ένα γράμμα σκότωσε κανέναν ή προσέβαλε κάποιον, δεν μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις, αλλά δεν με νοιάζει. Η επιστολή είχε σταλεί νωρίτερα. Πριν από τις διαμαρτυρίες του κόσμου. Δεν υπάρχουν πολλά που να με σοκάρουν πια. Θα φύγω από την Παρί Σεν Ζερμέν; Εχω ήδη απαντήσει, είπα ότι στόχος μου είναι να μείνω στην Παρί, είναι η μόνη μου επιλογή αυτή τη στιγμή, είμαι έτοιμος να επιστρέψω όταν ξαναρχίσει η σεζόν».

Το ερώτημα για την Εθνική

Μάταια περίμεναν οι Ισπανοί μια κουβέντα του Εμπαπέ, ο οποίος, ακόμα και τις βραδιές που η Εθνική Γαλλίας είναι εκείνη η οποία έχει πάνω της τα φώτα, κλέβει όλη τη δημοσιότητα. Είναι το πιο λαμπρό αστέρι, είναι ο μεγαλύτερος σταρ της χώρας και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά. Και είναι ένας σταρ που το βράδυ της Δευτέρας οι παίκτες του Γκουστάβο Πογέτ καλούνται να τον κοιτάξουν στα μάτια δίχως να φοβηθούν. Εκείνος είναι η απόλυτη ατραξιόν σε κάθε παιχνίδι της Εθνικής Γαλλίας, σε εκείνον ακουμπούν τα όνειρα των Γάλλων για νέες και πολλές επιτυχίες στο μέλλον. Αυτή την αίγλη θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα αύριο το βράδυ στο «Παρκ Ντε Πρενς». Και το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντεπεξέλθει σε όλο αυτό. Δεν είναι εύκολο κι ας έχει στο ρόστερ της ποδοσφαιριστές με παραστάσεις και εμπειρίες, με εικόνες από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης και από γήπεδα που μπορεί να σε… ψαρώσουν. Και ας αντιμετωπίζουν ορισμένους από τους καλύτερους παίκτες του πλανήτη.

Με ωραίες αναμνήσεις

Η Ελλάδα έχει αντιμετωπίσει ξανά μια Γαλλία γεμάτη αστέρια. Μια Γαλλία με έναν όχι απλά σούπερ σταρ στο ρόστερ της, αλλά τον κατά πολλούς μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που έβγαλε ποτέ η χώρα. Δεκαεννιά χρόνια πίσω πρέπει να γυρίσουμε για να βρούμε την τελευταία φορά που η εθνική μας ομάδα αντιμετώπισε την αντίστοιχη της Γαλλίας σε επίσημο ματς. Και έγραψε ένα… θαύμα. Ηταν στο EURO του 2004, ήταν απέναντι στη Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν. Και ήταν ο Αγγελος Χαριστέας που με κεφαλιά έγραφε τον θρίαμβο της πρόκρισης στα ημιτελικά, έπειτα από την ντρίμπλα του Ζαγοράκη στον Λιζαραζού και τη σέντρα «πάρε βάλε» για τον έλληνα επιθετικό. Από τότε έχουν να βρεθούν σε επίσημο παιχνίδι Ελλάδα και Γαλλία. Οι θύμησές του είναι σίγουρα ευχάριστες για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Δύσκολο αλλά και ελκυστικό

Πλην όμως εδώ μιλάμε για τελείως διαφορετική Εθνική, άλλες εποχές, άλλους στόχους, άλλα δεδομένα. Οσο δύσκολο κι αν είναι άλλο τόσο ελκυστικό μοιάζει. Ανεβάζεις το πρεστίζ σου παίζοντας σε τέτοιου είδους αγώνες, με τόσο μεγάλους αντιπάλους και με σπουδαίους παίκτες απέναντί σου. Οση αστερόσκονη μπορεί να σκορπά γύρω του ο Κιλιάν Εμπαπέ τόσο είναι και το κίνητρο όσων θα μπουν το βράδυ της Δευτέρας στο γήπεδο για να αντιμετωπίσουν έναν ποδοσφαιριστή που ασχολείται μαζί του ολόκληρος ο πλανήτης. Που μπορεί από μόνος του να γεμίσει ένα γήπεδο, όπως λογικά θα κάνει και με την «Opap Arena» σε λίγους μήνες που οι Γάλλοι θα έρθουν στη χώρα μας για το δεύτερο μεταξύ μας παιχνίδι.

65 χρόνια πριν

Ηταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίσαμε τους Γάλλους. Επρόκειτο για διπλές νοκ άουτ αναμετρήσεις για το Κύπελλο Εθνών του 1960. Η Εθνική υπέστη βαριά ήττα με 7-1 στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1958 και είχε αποσπάσει μια τιμητική ισοπαλία (1-1) στη Λεωφόρο τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Στον αγώνα της Δευτέρας θα είναι η πρώτη φορά που Ελλάδα και Γαλλία θα τεθούν αντιμέτωπες σε όμιλο οποιασδήποτε διοργάνωσης.