Περιμένοντας τον Ταϊλανδό…

Οσοι έχουν παρακολουθήσει την ιστορία της διαπραγμάτευσης του κ. Γιάννη Αλαφούζου με τον κ. Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ από την αρχή επισημαίνουν κάτι απλό, που δικαιολογεί τη δυσπιστία με την οποία αυτή αντιμετωπίζεται: ποτέ στην εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου δεν έχει υπάρξει αγοραπωλησία μετοχών ΠΑΕ με τέτοιον τρόπο. Η επισήμανση είναι σωστή. Από την άλλη, ποτέ μέχρι τώρα ελληνική ΠΑΕ δεν έχει περάσει στα χέρια αλλοδαπού επενδυτή. Οπότε κάποιες καθυστερήσεις που υπήρξαν για την υλοποίηση της συμφωνίας μοιάζουν λογικές.

Οχι όλες.

Οι δύσπιστοι στέκονται κυρίως στις ασταμάτητες αναβολές της εισόδου του Ταϊλανδού στην ΠΑΕ, παρά τις εξαγγελίες ότι όλα είναι έτοιμα. Ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, που είναι διαχειριστής κεφαλαίων και δεν βάζει χρήματα ο ίδιος, πρωτοεμφανίστηκε στη ζωή του Παναθηναϊκού τον περασμένο Μάρτιο. Οσοι σκιαγράφησαν το προφίλ του τόνισαν ότι ως διαμεσολαβητής έχει κάνει αγοραπωλησίες ομάδων στην Πρέμιερ Λιγκ – μερικές, όπως η πώληση της Μάντσεστερ Σίτι στους άραβες ιδιοκτήτες της, υπήρξαν και πολύ θεαματικές.

Η ιστορία αρχίζει με ανταλλαγή επιστολών ανάμεσα στον ίδιο και στον Γιάννη Αλαφούζο, που δεν έφερε ποτέ του την παραμικρή αντίρρηση στον ταϊλανδό επιχειρηματία. Στα τέλη Απριλίου ο ίδιος ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ δίνει στη δημοσιότητα την απαντητική του επιστολή στην πρόταση του Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, δηλώνοντας πως αποδέχεται την πρόταση. «Προτίθεμαι να μεταβιβάσω όλες τις μετοχές της ΠΑΕ Παναθηναϊκός που έχω στην κατοχή μου, άμεσα ή έμμεσα, έναντι €1 (ενός ευρώ) συνολικά, με αντάλλαγμα την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, από το επενδυτικό σας σχήμα απευθείας στην ΠΑΕ, ύψους €27 εκατ. (είκοσι επτά εκατομμυρίων ευρώ), σύμφωνα με τη δεσμευτική προσφορά σας της 16ης Απριλίου 2018» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Οι δυο άνδρες έχουν βρεθεί και έχουν συμφωνήσει ακόμα και σε λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με το οργανόγραμμα της ΠΑΕ: ο Πιεμπονγκσάντ θέλει στη διοίκηση τον γιο του Πιτ και στη γενική διεύθυνση της ΠΑΕ τον κ. Αβραάμ Γκραντ – ο Αλαφούζος δέχεται ορκωτοί λογιστές να κάνουν έλεγχο στην ΠΑΕ και δεσμεύεται ότι θα αναλάβει να πληρώσει τα χρέη που του αναλογούν. Εκτοτε υπάρχουν συνεχείς ανακοινώσεις με λεπτομέρειες για τη συμφωνία.

Στις 6 Ιουλίου αποφασίζεται Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου της ΠΑΕ της τάξης των 20 εκατ. ευρώ για να μπει ο Ταϊλανδός: την καλύπτει ο ίδιος ο Αλαφούζος τελικά, μολονότι έχει αρχικά ισχυριστεί ότι η πώληση της ΠΑΕ θα ολοκληρωθεί, μέσω αυτής της ΑΜΚ, με την έναρξη του πρωταθλήματος.

Στις 22 Αυγούστου τροποποιείται το καταστατικό της ΠΑΕ, ώστε να επιτρέπεται η κατοχή μετοχών σε αλλοδαπό επενδυτή και ανακοινώνεται νέα ΑΜΚ, αλλά χρήματα ο Ταϊλανδός και πάλι δεν βάζει. Την περασμένη Δευτέρα δίνονται στη δημοσιότητα στοιχεία για μια νέα συμφωνία: δεν υπάρχει πια δέσμευση καταβολής 27 εκατ. ευρώ, αλλά, όπως γίνεται γνωστό, ο Ταϊλανδός «θα βάλει 10 για να πάρει τις μισές μετοχές που έχει στη διάθεσή του ο Αλαφούζος». Αυτά μάλιστα τα 10 εκατ. θα μπουν σιγά-σιγά και οι μετοχές θα περάσουν στα χέρια του όταν καταβάλει το συγκεκριμένο τίμημα και όταν πάρει την άδεια της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού. Στο μεταξύ θα μπουν στο εννεαμελές συμβούλιο του ΠΑΟ τρία μέλη που θα τοποθετήσει ο ίδιος ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ. Τα ονόματα δεν έχουν γίνει γνωστά.

Από το ξεκίνημα της ιστορίας οι δυο πρωταγωνιστές έχουν σταθερούς ρόλους: ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ότι αυτός που θέλει να αποχωρήσει από την ΠΑΕ και ο Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ θέλει μεν να αναλάβει, πλην όμως θέλει και τον χρόνο του. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ο Ταϊλανδός δεν μιλάει κι αυτό έχει μεγαλώσει και τη δυσπιστία και τη σύγχυση.

Στις (τελευταίες) συνεντεύξεις που είχε δώσει τον περασμένο Απρίλιο είχε μιλήσει με γενικότητες για ένα σχέδιο τριετίας, είχε χαρακτηρίσει τον Παναθηναϊκό «επενδυτική ευκαιρία», αλλά είχε αρνηθεί να κατονομάσει τους ανθρώπους που χρηματοδοτούν το fund PAN Asia Investment, το οποίο εκπροσωπεί. Εκτοτε με τον ίδιο τον Πιεμπονγκσάντ έχουν μιλήσει ο προπονητής Γιώργος Δώνης, ο υποψήφιος διευθυντής της ΠΑΕ Κώστας Κωνστάντος, που αναμένεται να αναλάβει και τυπικά τα καθήκοντά του, και ο τεχνικός διευθυντής Νίκος Νταμπίζας – όλοι ζήτησαν μια συνάντηση μαζί του γιατί ο μεγαλομέτοχος Γιάννης Αλαφούζος τους εξήγησε ότι η είσοδος του Ταϊλανδού στην ΠΑΕ είναι θέμα χρόνου.

Δεν ξέρω πάντως αν και οι ίδιοι πιστεύουν την ομαλή εξέλιξη της ιστορίας: πριν από δέκα ημέρες ο Νταμπίζας με επιστολή του στο ΔΣ της ΠΑΕ ζητούσε να ενημερωθεί πότε θα καταβληθούν μισθοί και δόσεις συμβολαίων που πρέπει να πληρωθούν μέσα στον Οκτώβριο. Δυο ημέρες μετά την επιστολή του υπήρξε η ανακοίνωση του Αλαφούζου για συμφωνία. Μοιάζει με διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Στο μεταξύ πληθαίνουν διαρκώς οι φήμες ότι ο βασικός χρηματοδότης του Πιεμπονγκσάντ είναι ο εφοπλιστής Βίκτωρας Ρέστης και ότι ο μόνος άμεσος συνεργάτης του είναι ο ατζέντης ποδοσφαιριστών Πίνο Ζάχαβι. Με τον Ζάχαβι ο Ταϊλανδός βρέθηκε για λίγο ιδιοκτήτης της βελγικής Μουσκρόν, από την οποία αποχώρησε σε χρόνο-ρεκόρ, υποσχόμενος όμως στους ανθρώπους της ότι θα τη βοηθήσει να γίνει ένα είδος θυγατρικής ομάδας του Παναθηναϊκού μόλις αποκτήσει τον πλειοψηφικό πακέτο της ελληνικής ΠΑΕ – το γεγονός αποκάλυψε με δηλώσεις του ο νέος πρόεδρος της βελγικής ομάδας!

Το όνομα του Ρέστη κυκλοφορεί από την πρώτη στιγμή, ο εφοπλιστής δεν διέψευσε τη γνωριμία με τον Ταϊλανδό, τον οποίο γνώρισε ως μέτοχος της Μάντσεστερ Σίτι κάποτε, αλλά μια πιθανή εμπλοκή του με τον ΠΑΟ τη διαψεύδει – και ας έχει γραφτεί ότι χρέη διαμεσολαβητή ανάμεσα στον ίδιο και τον Αλαφούζο έχει κάνει ο Γιώργος Τσίπρας εκ μέρους της κυβέρνησης.

Στο μεταξύ κυκλοφορούν φήμες ότι υπάρχει κι άλλος επιχειρηματίας έτοιμος να αγοράσει μετοχές και ότι ο ΠΑΟ θα μπει σε μια φάση νέας πολυμετοχικότητας, αφού τελικά ούτε κι ο ίδιος ο Αλαφούζος δεν θα αποχωρήσει. «Σε τελική ανάλυση», λένε όσοι γνωρίζουν τα οικονομικά της ΠΑΕ, «το κόστος της ομάδας είναι πλέον μικρό, οι προοπτικές της μεγάλες και τα χειρότερα μοιάζουν να πέρασαν – ο κίνδυνος πτώχευσης δεν υπάρχει και όποιος κι αν μπει δεν θα έχει την παραμικρή πίεση για μεταγραφές από τον κόσμο, αφού και στην περίοδο του Ιανουαρίου ο ΠΑΟ έχει απαγόρευση επειδή το προηγούμενο καλοκαίρι δεν αδειοδοτήθηκε». Αυτή η λεπτομέρεια νομίζω ότι επιτρέπει και τους αργούς ρυθμούς, αλλά και τη σιωπή των πρωταγωνιστών που δημιουργεί μόνο σύγχυση.