Θα μπορούσε να είναι ο τελικός του περσινού Ευρωμπάσκετ. Τότε που η Σερβία είχε και Γιόκιτς και Μίτσιτς και Κάλινιτς και έμοιαζε ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά δεν μπόρεσε να φτάσει ούτε στα προημιτελικά, καθότι στους «16» έπεσε πάνω στην καταπληκτική Ιταλία του Ποτσέκο και έφυγε νωρίς. Τότε που η Γερμανία παίζοντας μπροστά στο δικό της κοινό πήγαινε μεν… τρένο, αλλά υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο, που λεγόταν Λορέντσο Μπράουν. Εχασε από την Ισπανία στον ημιτελικό και περιορίστηκε στο χάλκινο μετάλλιο.
Λίγοι περίμεναν αυτόν τον τελικό
Εν τέλει, Σερβία και Γερμανία αναμετρώνται αυτή την ώρα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στη Μανίλα έναν χρόνο αργότερα. Σε μια μάχη που πριν από την έναρξη της διοργάνωσης λίγοι προέβλεπαν ότι θα έκρινε το χρυσό. Κυρίως επειδή λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι οι Σέρβοι θα προχωρούσαν τόσο μακριά.
Εφέτος δεν έχουν ούτε Γιόκιτς ούτε Μίτσιτς ούτε Κάλινιτς. Αλλά είναι η μεγάλη των «Πλάβι» σχολή. Και έχουν πάντα παίκτες που μπορούν να βγουν μπροστά στα δύσκολα και να κάνουν την υπέρβαση, ειδικά όταν κανείς δεν τους περιμένει. Παίκτες σαν τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, που δεν έπαιξε πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ. Εχουν επίσης σπουδαίο προπονητή. Τον μεγάλο Σβέτισλαβ Πέσιτς, που όταν φτάνει στα νοκ άουτ παιχνίδια των μεγάλων διοργανώσεων, απλώς δεν χάνει. Οποιους παίκτες κι αν έχει στη διάθεσή του.
Ανέβηκε επίπεδο μετά τους «16»
Το απέδειξε και σε αυτό το Μουντομπάσκετ. Ο όμιλος της πρώτης φάσης με Κίνα, Πουέρτο Ρίκο και Νότιο Σουδάν ήταν πολύ εύκολος ακόμα και γι’ αυτή την ελλιπή ομάδα. Δεν ήταν κριτήριο. Στη δεύτερη φάση οι Σέρβοι έχασαν από τους Ιταλούς (όπως πέρυσι) και πολλοί πίστεψαν ότι μέχρι εκεί ήταν τα… ψωμιά τους. Αλλωστε ο Αγιος Δομίνικος έμοιαζε δυνατός και απειλητικός.
Ομως τον διέλυσαν με 112-79, προκρίθηκαν πανηγυρικά στα προημιτελικά κι εκεί… μίλησε ο Πέσιτς. Περίπατος με τη Λιθουανία στους «8», επιβλητική και πειστική νίκη στον ημιτελικό επί του Καναδά, που έδειχνε πιο πλήρης και ικανός να φτάσει μέχρι το χρυσό. Αλλά ο τρομερός Μπογκντάνοβιτς, ο «βράχος» Νίκολα Μιλουτίνοφ και οι υπόλοιποι είχαν άλλη άποψη.
Η Σερβία αποδεικνύει για μια ακόμα φορά πως διαθέτει πολύ ταλέντο, αδάμαστο χαρακτήρα και βαριά φανέλα. Από το 1994, οπότε παίζει ως Σερβία μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, έχει κερδίσει δύο χρυσά μετάλλια (1998, 2002) και ένα ασημένιο (2014), ενώ έχει και μια 4η θέση (2010) σε συνολικά έξι διοργανώσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων. Πιο πριν, ως Γιουγκοσλαβία, είχε 3 χρυσά, 3 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια. Ανεξάρτητα από το αν παίζουν πάντα οι καλοί της παίκτες ή όχι, είναι πάντα εκεί.
Από την εποχή του Νοβίτσκι
Αντίθετα, η Γερμανία θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και… πρωτάρα σε αυτό το επίπεδο. Είτε ως Γερμανία είτε ως Δυτική Γερμανία παλιότερα, ήταν πρακτικά απούσα από τα Παγκόσμια Κύπελλα. Είτε δεν πήγαινε καθόλου, καθώς δεν προκρινόταν, είτε, αν πήγαινε, περνούσε απαρατήρητη. Δεν έφτανε καν στα προημιτελικά. Μοναδική εξαίρεση το Μουντομπάσκετ του 2002 στην Ιντιανάπολις. Τότε που με ηγέτη της τον μεγάλο Ντιρκ Νοβίτσκι έφτασε στον ημιτελικό, όπου έχασε από την Αργεντινή των Τζινόμπιλι, Σκόλα και σία, και στη συνέχεια κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο νικώντας στον μικρό τελικό τη Νέα Ζηλανδία. Ούτε πριν ούτε μετά όμως είχε να επιδείξει ανάλογη πορεία.
Η μοναδική χωρίς ήττα
Μέχρι εφέτος που κατέπληξε τα πλήθη στην Απω Ανατολή. Και όχι άδικα. Ο Γκόρντον Χέρμπερτ έχει φτιάξει τα τελευταία χρόνια μια εξαιρετική ομάδα, πλήρη και με βάθος στον πάγκο, που δύσκολα χάνει από οποιονδήποτε αντίπαλο. Αποδείχθηκε στην πράξη. Η Γερμανία είναι η μοναδική αήττητη ομάδα του Μουντομπάσκετ έχοντας κερδίσει και τους τρεις αγώνες της δύσκολης πρώτης φάσης με Αυστραλία, Φινλανδία, Ιαπωνία, έχοντας συντρίψει με κατοστάρες τη Γεωργία του Ζούρου και τη Σλοβενία του Ντόντσιτς στη δεύτερη φάση και έχοντας δείξει χαρακτήρα στα νοκ άουτ παιχνίδια. Νικώντας στο τέλος τόσο τη σκληροτράχηλη Λετονία στον προημιτελικό όσο και τους Αμερικανούς από το ΝΒΑ στον απίθανο μεταξύ τους ημιτελικό, όπου σημειώθηκαν 224 πόντοι σε 40 λεπτά.
Το μεγάλο όπλο και το όνομα
Η Γερμανία έχει ψηλούς, έχει σουτέρ, έχει για ηγέτη της τον Σρέντερ, έχει πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων, μπορεί να σε κερδίσει είτε σε ψηλό είτε σε χαμηλό τέμπο. Κι αυτό είναι το μεγάλο της όπλο. Αλλά η Σερβία είναι… η Σερβία.
Σήμερα παίζουν έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι Σέρβοι για τέταρτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια. Οι Γερμανοί για πρώτη. Ποιος θα κερδίσει;
«Θρίλερ» η μοναδική τους αναμέτρηση σε Παγκόσμιο
Οι δύο ομάδες έχουν παίξει μόνο μία φορά στο παρελθόν σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 2010 στην Καισάρεια της Τουρκίας σε αγώνα της πρώτης φάσης. Η Γερμανία είχε νικήσει με 82-81 μετά από δύο παρατάσεις, αλλά αποκλείστηκε από τη συνέχεια, αντίθετα οι Σέρβοι προχώρησαν και έφθασαν μέχρι την 4η θέση.
