«Ράφα, τι σχεδιάζεις να κάνεις το καλοκαίρι με το σκάφος; Πού σκοπεύεις να κάνεις κρουαζιέρα;». Η ερώτηση έγινε σε ανύποπτο χρόνο, πριν από περίπου τρεις μήνες, όταν o Ναδάλ δυσκολευόταν με την αποθεραπεία του και ήταν εντελώς αβέβαιο αν θα μπορούσε τελικά να επιστρέψει στα courts ύστερα από πάνω από έναν χρόνο πλήρους αγωνιστικής απραξίας.
Έμοιαζε φυσιολογική. Όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου ο μεγάλος Ισπανός να ανακοινώσει το τέλος της ένδοξης καριέρας του. Το μάτι του Ναδάλ γυάλισε, αισθάνθηκε προσβεβλημένος, ίσως και θυμωμένος. «Τι μου λες τώρα; Είμαι επαγγελματίας τενίστας, δεν έχω χρόνο για ταξίδια» απάντησε σε αυτόν που τον ρώτησε.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, στα μέσα Μαΐου, όταν πια είχε αρχίσει δειλά δειλά να παίζει ξανά τένις, οι διοργανωτές του Μάστερς της Ρώμης προσφέρθηκαν να διοργανώσουν μια σύντομη τελετή αποχαιρετισμού στο κέντρο του court μετά την ήττα από τον Χουρκάτς στον δεύτερο γύρο έτσι ώστε ο Ναδάλ να τιμηθεί δεόντως και να αποθεωθεί από το κοινό σε αυτή που όλοι θεωρούσαν πως ήταν η τελευταία του εμφάνιση στο αγαπημένο του Italian Open.
Η απάντηση που έλαβαν από τον Ισπανό ήταν αρνητική! «Ποτέ δεν είπα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μου εμφάνιση εδώ. Μπορεί να είμαι 98% σίγουρος ότι δεν θα ξαναπαίξω, αλλά όχι 100%. Δεν ξέρω τελικά τι θα γίνει» εξήγησε.
«Δώστε μου δύο μήνες»
Και πριν από μερικές ημέρες στο Roland Garros. Το grand slam που έχει κερδίσει 14 φορές. Έχασε στον πρώτο γύρο από τον Ζβέρεφ με 3-0 και όλοι πίστεψαν ότι αυτό ήταν το κύκνειο άσμα του.
Τι καλύτερο, άλλωστε, από το να πει το «αντίο» του στο τουρνουά που έχει ταυτιστεί με το όνομά του και μπροστά στο κοινό που τον λάτρεψε και αποθέωσε όσο κανείς άλλος. «Αντίο», όμως, δεν βγήκε από το στόμα του.
«Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον. Δώστε μου δύο μήνες μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τότε θα δούμε αν μπορώ να συνεχίσω ή αν θα πω ‘τέρμα, αυτό ήταν’. Θα δούμε» δήλωσε.
Όποιον κι αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι ύστερα από τόσο μεγάλη σωματική καταπόνηση έχει έρθει πια η ώρα ο Ράφα Ναδάλ να ρίξει τους τίτλους τέλους στην ένδοξη καριέρα του. Είναι 38 ετών, έχει κερδίσει τα πάντα και πολλές φορές στα 23 χρόνια που παίζει επαγγελματικό τένις έχει αναδειχθεί σε μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες στην ιστορία του αθλήματος, τον αγαπά και τον παραδέχεται όλος ο φίλαθλος κόσμος, δεν έχει απολύτως τίποτα να αποδείξει σε κανέναν.
Μοιάζει να μην έχει νόημα πια. Γιατί επιμένει;
Χρήμα με ουρά
Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι είναι πολλά τα λεφτά που κερδίζει, όχι τόσο από τις συμμετοχές του στα τουρνουά αλλά κυρίως από τους χορηγούς του. Υπολογίζεται ότι τα χρήματα που έχει εισπράξει στη διάρκεια της καριέρας του καθαρά, μετά την καταβολή των φόρων, ξεπερνούν τα 350 εκατομμύρια δολάρια.
Μόνο η ΝΙΚΕ τού καταβάλλει κάθε χρόνο περί τα 10 εκατ. δολάρια, ενώ μόλις πέρυσι υπέγραψε πολυετές πλουσιοπάροχο συμβόλαιο με την αμερικανική εταιρεία Subway για να διαφημίζει τα προϊόντα της μαζί με τον άσο του ΝΒΑ Στεφ Κάρι.
Όμως ο Ναδάλ δεν δείχνει να είναι φιλοχρήματος. Αν ήταν, θα είχε επιλέξει ως τόπο πρώτης κατοικίας του κάποιον φορολογικό παράδεισο όπως το Μονακό ή το Άμπου Ντάμπι για να μην πληρώνει καθόλου φόρους και όχι την πατρίδα του, την Ισπανία, όπου τα εισοδήματά του φορολογούνται με 56%.
Το πάθος για το σπορ
Δεν είναι τα χρήματα αυτά που τον παρακινούν να συνεχίσει. Είναι κάτι άλλο, πιο εσωτερικό, πιο δικό του. «Είμαι ένας απλός άνθρωπος. Απολαμβάνω αυτό που κάνω. Εχω πάθος για τα σπορ, για τον ανταγωνισμό. Μου αρέσει η προπόνηση, μου αρέσει να παίζω τένις. Και η προσωπική μου ζωή έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Ταξιδεύω πια μαζί με τον γιο μου, με τη σύζυγό μου. Απολαμβάνω αυτές τις στιγμές που δεν θα έρθουν ξανά» εξηγεί.
Και είναι πράγματι αυτό κάτι που ο πολύς κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει. Ο φόβος τού «μετά». Τι γίνεται όταν τα φώτα σβήσουν και η καριέρα που έχτιζες από μικρό παιδί με υπομονή και σκληρή, καθημερινή δουλειά τελειώσει. Οταν η ζωή που είχες μάθει να ζεις δεν είναι πια η ίδια και δεν ξέρεις και τι σου επιφυλάσσει η επόμενη μέρα. Δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο κάτι τέτοιο. Και ο Ράφα Ναδάλ αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη.
