Οι αλλαγές στο σύστημα διεξαγωγής του Champions League, που τέθηκαν σε εφαρμογή την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, είναι ρηξικέλευθες. Στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε φέτος είναι μια νέα διοργάνωση. Κι όπως συμβαίνει με καθετί νέο, χρειάζεται χρόνος για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί και να αποφασίσουμε αν μας αρέσει ή όχι.
Μετά τις πρώτες έξι αγωνιστικές υπάρχει ένα επαρκές δείγμα γραφής. Και με βάση αυτό δεν χωρά αμφιβολία πως το Champions League εξακολουθεί να είναι μια διοργάνωση κορυφαίου επιπέδου. Ελκυστική για τον φίλαθλο, καθώς ο ανταγωνισμός παραμένει σε υψηλό επίπεδο.
Η αύξηση του αριθμού των αγώνων μεταξύ των κορυφαίων καμπ από την πρώτη κιόλας φάση (League Phase) έχει προσδώσει πρόσθετο ενδιαφέρον, ενώ δεν λείπουν και οι εκπλήξεις.
Η εικόνα που παρουσιάζει η βαθμολογία με την πρωτάρα Μπρεστ ή ακόμα και τις Λεβερκούζεν, Άστον Βίλα, Λιλ μέσα ή πολύ κοντά στην πρώτη οκτάδα και από την άλλη ομάδες όπως η κάτοχος του τίτλου Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Σίτι και η Παρί Σεν Ζερμέν να βρίσκονται πιο κοντά στη γραμμή του αποκλεισμού, παρά σε αυτή της οκτάδας, δεν ήταν αυτή που αναμέναμε όταν ξεκινούσε η σεζόν. Είναι όμως αυτή που δίνει όλη τη νοστιμιά.
Χώρια που μετά από τις πρώτες έξι αγωνιστικές οι μόνες που έχουν εξασφαλίσει και μαθηματικά τη συνέχειά τους στη διοργάνωση είναι η Λίβερπουλ και η Μπαρτσελόνα.
Πολλά γκολ, μεγάλες διαφορές
Παρατηρούνται πάντως κάποιες ανορθογραφίες. Γκολ εξακολουθούν να μπαίνουν πολλά, σε 108 αγώνες μέχρι στιγμής έχουν σημειωθεί 346. Ο μέσος όρος σκοραρίσματος ωστόσο (3,2 ανά αγώνα), είναι σχεδόν ίδιος με αυτόν των προηγούμενων δύο χρόνων. Στα 96 παιχνίδια της πρώτης φάσης στις σεζόν 2022-23 και 2023-24 έμπαιναν 3,08 και 3,17 αντίστοιχα.
Μεταβολή στην παραγωγικότητα των ομάδων ουσιαστικά δεν υπάρχει, υπάρχει όμως στον αριθμό των αγώνων με χαμηλό επίπεδο ανταγωνισμού. Εκείνων δηλαδή που έχουν τελειώσει με διαφορές τεσσάρων γκολ και άνω υπέρ των νικητών.
Τη σεζόν 2021-22 αυτοί οι αγώνες στη φάση των ομίλων ήταν 14 και τη σεζόν 2022-23 ο αριθμός τους αυξήθηκε στους 16. Πέρυσι αυτού του είδους τα παιχνίδια περιορίστηκαν σημαντικά, ήταν μόλις 4 αυτά που κρίθηκαν με τόσο μεγάλες διαφορές. Φέτος όμως ο αριθμός τους εκτινάχτηκε στα 20 και απομένουν ακόμα δύο αγωνιστικές για την ολοκλήρωση της League Phase.
Μια εξήγηση που δίνεται είναι ότι η αύξηση αυτή σχετίζεται με την αύξηση του συνολικού αριθμού των αγώνων, αλλά και την αύξηση των ομάδων από 32 σε 36. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μετέχουν στη διοργάνωση και ομάδες, όπως η Σλόβαν Μπρατισλάβας, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ και η Γιουνγκ Μπόις, που ενδεχομένως δεν είναι επιπέδου Champions League, κι αυτό ερμηνεύεται από κάποιους ως υποβάθμιση του επιπέδου ανταγωνισμού.
Απίθανο το σενάριο αποκλεισμού
Υπάρχει επίσης η αίσθηση σε πολύ κόσμο ότι το νέο σύστημα διεξαγωγής είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μεγάλων κλαμπ, υπό την έννοια ότι με την αύξηση του αριθμού των αγωνιστικών της πρώτης φάσης από έξι σε οκτώ, περιορίζονται σημαντικά οι πιθανότητες να κινδυνεύσουν με αποκλεισμό σε περίπτωση που κάποια αποτελέσματα στην αρχή δεν έρθουν όπως επιθυμούν.
Πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ρεάλ. Αν πάθαινε πέρυσι αυτό που έπαθε φέτος, να χάσει δηλαδή τα τρία από τα πρώτα πέντε παιχνίδια της, το πιο πιθανό είναι ότι θα κατέληγε άδοξα στο Europa League. Αντίθετα, φέτος δεν ανησυχεί καθόλου. Μετά την τρίτη φετινή ήττα στο Λίβερπουλ ο Κάρλο Αντσελότι δήλωσε απλώς ότι η ομάδα του θα είναι πιο ανταγωνιστική στα πλέι οφ του Φεβρουαρίου, γιατί ήξερε καλά πως δεν υπάρχει περίπτωση να αποκλειστεί. Στα εναπομείναντα παιχνίδια θα έβρισκε τις νίκες που χρειαζόταν.
Ενστάσεις διατυπώνονται και για την ενιαία βαθμολογία, η οποία δεν προκύπτει από αναμετρήσεις όλων εναντίον όλων. Με αυτό τον τρόπο καθίσταται μοναδικό κριτήριο σε περίπτωση ισοβαθμίας τα γκολ που σημειώνουν οι ομάδες και όχι οι βαθμοί που συγκεντρώνουν στους αγώνες τους με τις ομάδες με τις οποίες ισοβαθμούν. Κάτι που είναι πιο δίκαιο και αξιοκρατικό.
Σε άλλους δεν αρέσει η κατάργηση σε αυτή τη φάση των αγώνων εντός και εκτός έδρας με την ίδια ομάδα, ενώ όλοι συμφωνούν πως έχει αυξηθεί υπερβολικά ο αριθμός των αγώνων.
Το πρόβλημα με τις μεταγραφές
Όλες οι ομάδες δίνουν δύο αγώνες παραπάνω σε σχέση με ό,τι ίσχυε μέχρι πέρυσι, ενώ αν η φετινή πρωταθλήτρια Ευρώπης είναι ομάδα που έχει χρειαστεί να παίξει στα πλέι οφ για να περάσει στους «16» (εκτός της πρώτης οκτάδας της League Phase δηλαδή), θα δώσει τέσσερις αγώνες περισσότερους από αυτούς που έδωσε η Ρεάλ πέρυσι. Χώρια που οι δύο τελευταίες αγωνιστικές της League Phase θα γίνουν τον Ιανουάριο, δηλαδή μέσα στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, που κι αυτό είναι κάπως προβληματικό.
Όλα αυτά όμως θα κριθούν στο τέλος. Όταν θα έχει ολοκληρωθεί η σεζόν και θα μπορούμε με μεγαλύτερη ασφάλεια να πούμε αν… το νέο είναι ωραίο.
