Ο 24χρονος πρωταθλητής δεν ήταν παιδί του νερού, της κωπηλασίας. Μέχρι τα 15 του χρόνια ο Στέφανος Ντούσκος ασχολήθηκε με τον στίβο. Μια ημέρα δε που είδε κωπηλάτες, όλα του φάνηκαν παράξενα. «Οταν μπήκα για πρώτη φορά στο γυμναστήριο άκουσα αθλητές να φωνάζουν από τον πόνο. Ενιωσα μεγάλη έκπληξη και έγινα πολύ επιφυλακτικός. Δεν είχα δει ποτέ κάτι παρόμοιο στη ζωή μου. Γιατί να θέλει κάποιος να κάνει κάτι τόσο απαιτητικό, τόσο σκληρό και τόσο επίπονο;» είχε δηλώσει πριν έναν περίπου χρόνο στη σελίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κωπηλασίας ο Ντούσκος. Πέρασε όμως καιρός και έμαθε να αντέχει στον πόνο. Να λειτουργεί σε συνθήκες δύσκολες. Να βγαίνει μπροστά. Να γίνεται πρωταθλητής. Και εν τέλει να κατακτά χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό σημαίνει να κάνεις μια πορεία που να θυμίζει όνειρο, το καλύτερο που θα μπορούσες να φτιάξεις για τον εαυτό σου! Ολυμπιονίκης στο μονό σκιφ!