Το ζήτηματης ΤεχνητήςΝοημοσύνης

Η Τεχνητή Νοημοσύνη συνιστά κορυφαία τεχνολογική τάση σε πολλούς τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας. Η αξιοποίηση εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης σε διαρκώς περισσότερες όψεις της καθημερινότητας δημιουργεί  ενθουσιασμό, σε αρκετές όμως περιπτώσεις προκαλεί προβληματισμό, όπως στην περίπτωση της αξιοποίησής της σε συστήματα απονομής Δικαιοσύνης. Πόσο εύκολο είναι άραγε να μπει σε «μοντέλα» ένας νομικός συλλογισμός εκ των προτέρων; Ποιος αλγόριθμος μπορεί να αντικαταστήσει την εξειδικευμένη εκτίμηση των δικαστών περί των συνθηκών υπό τις οποίες έγινε ένα αδίκημα ή περί της προσωπικότητας του κατηγορουμένου, λαμβανομένου υπόψη του πλούτου που παρουσιάζουν οι σταθμίσεις και οι περιστάσεις που λαμβάνονται υπόψη κατά την απονομή της Δικαιοσύνης; Ποιος αλγόριθμος θα ερμηνεύσει τις συνταγματικές προβλέψεις και την τυχόν αντισυνταγματικότητα ενός νόμου ή ακόμα και την (ενδεχομένως νέα) ερμηνεία του, σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό περιβάλλον; Εκ των πραγμάτων η δικαστική απόφαση, ως έργο ανεξάρτητων κρατικών λειτουργών, ως ανθρώπινη σκέψη, με κάθε πιθανότητα σφάλματος, είναι αρκετά δύσκολο να τυποποιηθεί και να μπει εκ των προτέρων σε καλούπια. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε τα δικαστικά συστήματα δομούνται στην πιθανότητα του λάθους και προβλέπουν βαθμούς δικαιοδοσίας και ένδικα μέσα. Ωστόσο η πιθανότητα «ελέγχου» των αποφάσεων με «μεζούρες» που δεν είναι ευχερές να ελεγχθούν και να επαληθευθούν δύναται να δυναμιτίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη και μάλιστα σε περιόδους που η κρίση των κοινωνιών επηρεάζει άμεσα τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της. Οι προβληματισμοί αυτοί και οι όποιες επιφυλάξεις σε καμία περίπτωση δεν συνδέονται με την αδιαμφισβήτητη ανάγκη εκσυγχρονισμού και προσαρμογής στα νέα τεχνολογικά δεδομένα.