«Να το αποσύρω;» τους ρωτά χαμογελαστός ο σερβιτόρος και δείχνει το πιάτο με τα θαλασσινά. Ή όπως θα έλεγαν και οι Monty Python, το πρώην πιάτο με τα θαλασσινά, μιας και δεν είχαν αφήσει και τίποτε. Λίγο νωρίτερα τους είχε σερβίρει, ευχόμενός τους «καλή απόλαυση». Μαχαιριά στην καρδιά για τους απανταχού γλωσσολάτρες. Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά αυτή η τάχα μου δήθεν εκλεπτυσμένη νέα αργκό εξαπλώνεται σαν γάγγραινα πια στα εστιατόρια, και όχι μόνο. Καλή απόλαυση, καλό παράδεισο… καλά κρασιά.
Για να επιστρέψω στους φίλους μας όμως, η αλήθεια είναι πως ο λογαριασμός ήταν κάπως τσιμπημένος και τους έπεσε πιο βαρύς κι από τα μπαρμπούνια τα τηγανητά. Η απόδειξη που ήρθε έγραφε «προσωρινή», και εκείνοι σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα ή να νιώσουν κάπως λιγότερο κορόιδα άρχισαν να συζητούν πως εντάξει, τα ενοίκια είναι στον Θεό, το ρεύμα έχει ακριβύνει, ο Πούτιν εκβιάζει την Ευρώπη και τα λοιπά και τα λοιπά.
Η όποια κατανόηση βέβαια έγινε οργή όταν λίγες ημέρες αργότερα αναγνώρισαν το κατάστημα στην είδηση για αυτό το πολυτελές εστιατόριο θαλασσινών με έδρα το Κολωνάκι και με αρκετά υποκαταστήματα που έκοβε μαϊμού αποδείξεις.
Εδώ και τέσσερα χρόνια, κατά την ΑΑΔΕ, οι κομπιναδόροι του αστακού και της μαρίδας έκοβαν αποδείξεις που έγραφαν 100 και στις αρχές φαινόταν από ένα ως δέκα. Μιλάμε για λεφτά, όχι αστεία. Πρόστιμα και προσαυξήσεις, λέει το ρεπορτάζ, είναι κοντά στο εκατομμύριο.
«Η μπαρολογία είναι από τους επικερδέστερους τομείς για τους δικηγόρους» εξηγούσε είκοσι χρόνια πίσω επιφανής και κάπως εκκεντρικός καθηγητής στο πανεπιστήμιο. «Οπου μπαρολογία», διευκρίνισε, «βάλτε τη διαχείριση κάθε προστίμου, ανάκλησης άδειας, παρανομίας που αφορά ή διαπράττεται από κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος».
Κοιτάξτε, ενώ αποστρέφομαι κάθε λογική διαπόμπευσης και αναγνωρίζω πως παραπέμπει σε σκοτεινές εποχές – για τέτοιες περιπτώσεις καραμπινάτης φοροδιαφυγής σχεδόν απροβλημάτιστα θα πρότεινα να θεσπίσουμε και να εφαρμόσουμε μια εξαίρεση.
Δεν είναι δυνατόν ο καταστηματάρχης που μας υποδέχεται σαν να μας κάνει χάρη που θα πάμε να του δώσουμε τα ωραία μας λεφτά να κλέβει ανενόχλητος εκατομμύρια για χρόνια και να μη μαθαίνουμε ποιος είναι. Οχι φωτογραφικά, ούτε περιγραφικά. «Εστιατόριο το οποίον και διότι και επειδή και… καληνύχτα σας». Οχι. Πώς βάζει ο άλλος ταμπέλα «Προσοχή, ο σκύλος δαγκώνει»; Να δοκιμάσουμε ένα «προσοχή, το κατάστημα πιάστηκε να κλέβει». Σε μια χώρα που κλέβουν οι μισοί και πληρώνουν οι υπόλοιποι για δύο, τους φοροφυγάδες να τους βγάλουμε στα μανταλάκια. Δεν θα ντραπούν, αυτό πια το ξέρουμε καλά. Να τους ξέρουμε όλοι όμως και να έχουμε τουλάχιστον την επιλογή να τους γυρίσουμε την πλάτη.
