Ευαγγελία Γεωργάκη
Αποτελεί κοινή εντύπωση όλων όσοι βρίσκονται στα σχολεία ότι υπάρχει μια αύξηση των περιστατικών βίας και ότι η ποιότητα των βίαιων εκδηλώσεων έχει διαφοροποιηθεί. Τα όρια φαίνεται να έχουν θολώσει και κάποιοι μαθητές με χαρακτηριστική ευκολία περνούν τις κόκκινες γραμμές μεταξύ ανεκτής και παραβατικής συμπεριφοράς χωρίς αίσθημα ντροπής, ηθικής αναστολής ή μεταμέλειας. Υποπίπτουν σε βίαιες συμπεριφορές «ελαφρά τη καρδία» και συχνά επικαλούνται ότι «το κάναμε για πλάκα», «είμαστε φίλοι». Η ασυδοσία, η έλλειψη λογοδοσίας και συνεπειών οδηγεί στην απορία «γιατί, τι έκανα;».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
