Ο Μανώλης Π. ξεκίνησε την ημέρα του λίγο ζαλισμένος. Πέρασε όλο το προηγούμενο βράδυ οργανώνοντας ένα τεράστιο πρόγραμμα για την ψυχοκινητική υποστήριξη των παιδιών που θα γυρίσουν από τον επόμενο Σεπτέμβριο στο σχολείο τους, χωρίς επί της ουσίας να έχει απαντήσει στα βασικά ερωτήματα που κυκλοφορούσαν στο μυαλό του: Πώς θα είναι οι τάξεις του φθινοπώρου; Θα έχει απομακρυνθεί η υγειονομική απειλή και θα είναι διά ζώσης εξ ολοκλήρου; Θα υπάρχουν διαδικτυακές τάξεις για ειδικές ομάδες; Θα μείνουν τα σχολεία ανοικτά ολόκληρο το πρώτο τετράμηνο; Θα έχουμε επιστρέψει πλήρως στην καθημερινή ζωή μας;
Και το κυριότερο απ’ όλα: Πώς θα μπορέσει να ανοικοδομηθεί εκ νέου σε επίπεδο κανόνων και πειθαρχίας ένας ολόκληρος εκπαιδευτικός «πύργος» που μέσα σε λίγους μήνες γκρεμίστηκε;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος