Οχι στην αυστηρότητα, ναι στην πρόληψη του φαινομένου

Το ζήτημα της εγκληματικότητας ανηλίκων είναι σύνθετο, πολυπαραγοντικό και πολυεπίπεδο, τόσο ως προς την αιτιολογία του όσο και ως προς τις πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισης. Οι ανήλικοι ως δράστες εγκλημάτων – σύμφωνα με τις έρευνες και τις στατιστικές της χώρας – καταλαμβάνουν ποσοτικά ένα μικρό μέρος της συνολικής εγκληματικότητας. Ωστόσο, την τελευταία πενταετία φαίνεται να αυξάνονται τα αδικήματα βίας και να μειώνεται ταυτόχρονα το όριο ηλικίας των ανήλικων παραβατών.

Η εικόνα των ανήλικων παραβατών σύμφωνα με τις έρευνες και τις στατιστικές της Αστυνομίας είναι: Αγόρια στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ηλικίας 14-18 ετών, που προέρχονται από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα και από δυσλειτουργικές οικογένειες, χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών στην πλειονότητά τους, που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο ή ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση, με πολύ χαμηλή απόδοση στα μαθήματα. Ωστόσο, η αποδοχή μιας στερεοτυπικής εικόνας για τον ανήλικο παραβάτη θα πρέπει να αποφευχθεί, όχι μόνο για κοινωνικούς και δεοντολογικούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί ο ανήλικος είναι μια υπό διαμόρφωση προσωπικότητα στο εξελικτικό στάδιο της εφηβείας.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.