Το ζήτημα της εγκληματικότητας ανηλίκων είναι σύνθετο, πολυπαραγοντικό και πολυεπίπεδο, τόσο ως προς την αιτιολογία του όσο και ως προς τις πολιτικές πρόληψης και αντιμετώπισης. Οι ανήλικοι ως δράστες εγκλημάτων – σύμφωνα με τις έρευνες και τις στατιστικές της χώρας – καταλαμβάνουν ποσοτικά ένα μικρό μέρος της συνολικής εγκληματικότητας. Ωστόσο, την τελευταία πενταετία φαίνεται να αυξάνονται τα αδικήματα βίας και να μειώνεται ταυτόχρονα το όριο ηλικίας των ανήλικων παραβατών.
Η εικόνα των ανήλικων παραβατών σύμφωνα με τις έρευνες και τις στατιστικές της Αστυνομίας είναι: Αγόρια στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ηλικίας 14-18 ετών, που προέρχονται από χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα και από δυσλειτουργικές οικογένειες, χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών στην πλειονότητά τους, που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο ή ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση, με πολύ χαμηλή απόδοση στα μαθήματα. Ωστόσο, η αποδοχή μιας στερεοτυπικής εικόνας για τον ανήλικο παραβάτη θα πρέπει να αποφευχθεί, όχι μόνο για κοινωνικούς και δεοντολογικούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί ο ανήλικος είναι μια υπό διαμόρφωση προσωπικότητα στο εξελικτικό στάδιο της εφηβείας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
