«Μια οικογένεια μπορεί να είναι δυσλειτουργική χωρίς αυτό να οφείλεται στην τύχη ή σε συγκυρίες. Μια μαμά μπορεί να μην μπορεί να αγαπήσει σωστά το πιο προβληματικό από τα δυο της παιδιά». Ο Χάρης Βλαβιανός στα βιβλία του «Το αίμα νερό» και «Τώρα θα μιλήσω εγώ», που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, ασχολείται με αυτές τις δύο συνθήκες που ίσχυαν στη δική του ζωή χωρίς να επιθυμεί να αποδομήσει την οικογένεια αλλά να διηγηθεί με τρόπο που κάνει ακόμα και τον πιο απροβλημάτιστο αναγνώστη να ταυτιστεί: πολλές φορές με διαφορετικά πρόσωπα, όλα μέλη μιας ελληνικής, συναρπαστικά κοσμοπολίτικης οικογένειας ενδεχομένως πιο προβληματικής από τις συνηθισμένες και φαινομενικά «υγιέστερης» από τις κραυγαλέα νοσηρές.
Ο πατέρας και η μητέρα του δεν κακοποίησαν τα παιδιά τους με ξύλο. Δεν τα άφηναν νηστικά. Είχαν καλούς τρόπους, ήταν ευχάριστοι στους φίλους αλλά ταυτόχρονα εγωπαθείς και επιπόλαιοι, όπως λέει ο γνωστός συγγραφέας, ποιητής και μεταφραστής κορυφαίων ποιητών (πρόσφατα εξέδωσε τη μετάφρασή του της «Wasteland» του Τ.Σ. Ελιοτ), καθηγητής Ιστορίας και Πολιτικής Θεωρίας στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
