Μια διαφορετική οπτική κατέθεσε στο «Βήμα» ο διάσημος σεφ Λευτέρης Λαζάρου. «Στην Ελλάδα δεν κοστολογούσαμε σωστά, φτιάχναμε τον κατάλογό μας βάσει του ανταγωνισμού. «Πουλάει 3 ευρώ το σουβλάκι ο απέναντι, εμείς θα το βάλουμε 2,90». Δεν είναι σωστό αυτό. Στην Ελλάδα food cost και λειτουργικά κόστη τα βάζαμε στο ίδιο τραπέζι και στον ίδιο κουμπαρά. Είναι άλλο το food cost και άλλα τα λειτουργικά κόστη. Το σίγουρο είναι ότι το food cost έχει ανέβει – να μη σας κουράζω, τα ξέρετε, τα μεταφορικά, τα καύσιμα έχουν αυξηθεί, όλα αυτά πάνε ντόμινο, το ένα συμπαρασύρει το άλλο. Και σίγουρα ο πρωτογενής τομέας έχει πάρει την ανηφόρα. Υπάρχει και το φαινόμενο της αισχροκέρδειας.

Και όλο αυτό ισχύει σε όλες τις ελεύθερες αγορές, είναι παγκόσμιο φαινόμενο.

Στενοχωριέμαι, ξέρετε, για την υστερία με το ηλιέλαιο. Ακουσα, για παράδειγμα, προχθές κάποιον που έλεγε ότι δεν θα λαδώνουμε τις πίτες γιατί έχει ακριβύνει πολύ το ηλιέλαιο. Αυτές οι υπερβολές δεν χρειάζονται. Ας μη φάμε τηγανητό για 10 μέρες, για 1 χρόνο, για 3 χρόνια, όσο χρειαστεί μέχρι να ισορροπήσει η αγορά – γιατί θα ισορροπήσει. Πρέπει να φάμε οπωσδήποτε τηγανητή πατάτα με τα σουβλάκια; Ας τα φάμε με σαλάτα.

Αυτό που εννοώ είναι ότι μπορούμε να βρούμε έξυπνες λύσεις. Αν κάποιος χρησιμοποιεί ηλιέλαιο στο εργαστήριό του, π.χ., ας το περιορίσει και ας βάλει στο «παιχνίδι» το ελαιόλαδο. Επίσης, κανείς δεν μιλάει για το πυρηνέλαιο. Στην Ελλάδα έχουμε άφθονο από τον καρπό της ελιάς. Γιατί δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στα τηγάνια; Είναι πολύ μεγάλη και συμφέρουσα λύση.

Το να μπουν ξανά τα τρένα στις ράγες και να μεταφέρουν τα εμπορεύματα από την Κεντρική ή τη Βόρεια Ελλάδα ή τη Θεσσαλία στην Αθήνα με τα 5 εκατ. πληθυσμό είναι μια ακόμα λύση. Γιατί έτσι μειώνουμε το κόστος μεταφοράς με τα πανάκριβα διόδια στους δρόμους. Εάν και εφόσον υπάρχουν τοπικά προϊόντα το να τα προτιμήσουμε σαφώς είναι μια λύση επίσης.

Για να περάσουμε την κρίση, με λίγα λόγια, χρειάζεται λογική. Εχω δουλέψει σε πολλά μέρη του κόσμου και έχω συναναστραφεί με ανθρώπους από πολλές χώρες. Αυτό το δαιμόνιο μυαλό του Ελληνα δεν το έχει κανένας. Ας το χρησιμοποιήσουμε. Μη μας πιάνει κακομοιριά και υστερία».