Η τηλεκπαίδευση μπήκε στη ζωή μας ως «παραπροϊόν» της πανδημίας και έγινε το θέμα που απασχολεί τους γονείς όσο κανένα άλλο σε αυτή τη μακρά, όπως αποδεικνύεται, περίοδο του εγκλεισμού. Πολλά τα παράπονα και διαφορετικά, ανάλογα με την ηλικία των μαθητών. Κοινή βεβαίως απώλεια η πολύτιμη για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων συναναστροφή με τους συνομηλίκους τους.
Με δεδομένη την παγκόσμια κατάσταση και σε ό,τι τουλάχιστον αφορά τη μαθησιακή συνιστώσα της σχολικής ζωής, εκτιμώ πως οι γονείς έχουμε έναν λόγο να αισθανόμαστε τυχεροί (στην ατυχία μας): αν η πανδημία είχε ενσκήψει μία δεκαετία νωρίτερα, χωρίς τις δυνατότητες των σημερινών δικτύων τηλεπικοινωνίας, το πρόβλημά μας δεν θα ήταν η ποιότητα της τηλεκπαίδευσης αλλά οι συνέπειες της μη εκπαίδευσης!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
