Πόσες φορές στη ζωή μας άραγε έχουμε ζήσει στιγμές που οι λέξεις δεν μπορούν να αποτυπώσουν όσα βιώνουμε; Η δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι ανήκει αναμφίβολα σε αυτόν τον «κύκλο» των στιγμών. Κανένας επιθετικός προσδιορισμός δεν μπορεί να αποδώσει όλα όσα ζούμε σε κάθε συνεδρίαση μέσα στην αίθουσα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας. Οταν ξεκινούσε η εκδίκαση της υπόθεσης, ήμουν προετοιμασμένη ότι δεν θα ήταν μία ακόμα ποινική υπόθεση, σαν αυτές που, όπως συχνά λέμε και γράφουμε, έχουν συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Και έτσι ακριβώς είναι. Η δίκη για την υπόθεση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη. Το «κατηγορώ» των συγγενών, ο σεβασμός όλων των παραγόντων απέναντι στους ανθρώπους που παλεύουν με μοναδική αξιοπρέπεια για δικαίωση, οι βουβοί λυγμοί στο ακροατήριο την ώρα των εφιαλτικών περιγραφών από τις μανάδες και τους συγγενείς των 104 νεκρών, ο τρόπος που οι κάτοικοι της περιοχής στηρίζουν ο ένας τον άλλον ισορροπώντας ανάμεσα στη ζωή που παλεύουν να έχουν και στον θάνατο των δικών τους ανθρώπων, που για πάντα θα τους στοιχειώνει, τα δακρυσμένα μάτια των συναδέλφων που καταγράφουμε, με επαγγελματισμό και δυσκολία, τα τεκταινόμενα στην αίθουσα, κατατάσσουν τη δίκη αυτή ως την πιο συγκλονιστική στο «ημερολόγιο» των ποινικών υποθέσεων. Ο λόγος ανήκει στη Δικαιοσύνη και μόνο σε αυτή, για να γράψει τον «επίλογο» σε αυτή την υπόθεση. Θα είμαστε εκεί για να ακούσουμε την ετυμηγορία της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
