Αθήνα – Νέα Υόρκη: Η παράλληλη (κλιματική) ιστορία δύο πόλεων

Μια πόλη δεν είναι απλώς ένα σύμπλεγμα κτιρίων. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που μεταβάλλεται στην πορεία των χρόνων, συμπορεύεται με την ιστορία, εξελίσσεται, αποκτά χαρακτήρα. Εκείνον που της δίνουν οι άνθρωποι που έζησαν και ζουν στις γειτονιές της. Ετσι, διαφέρουν η μία από την άλλη. Αλλες κουβαλούν βαριά κληρονομιά από το παρελθόν, άλλες είναι πιο «φρέσκες», κάποιες είναι ευάερες και ευήλιες, ορισμένες πιο… σκοτεινές, άλλες είναι γεμάτες πάρκα και φαρδιούς δρόμους, άλλες ψηλές και τσιμεντένιες.

Η έντονη θερμική επιβάρυνση

Η κλιματική αλλαγή ωστόσο έφερε… πιο κοντά πόλεις ανόμοιες, όπως την Αθήνα και τη Νέα Υόρκη. Μπορεί να διαφέρουν ως προς το μέγεθος του πληθυσμού, την αστική δομή, τον σχεδιασμό και τη διαθεσιμότητα χώρων πρασίνου, μοιράζονται όμως παρόμοια γεωγραφικά πλάτη και την τάση για επίμονους και εξουθενωτικούς καύσωνες. Στόχος της ερευνητικής συνεργασίας των μεταπτυχιακών προγραμμάτων για την αστική επιστήμη «Capstone Project» του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (ΝYU) και «Φυσική Περιβάλλοντος-Mετεωρολογίας» του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό την  επιστημονική καθοδήγηση του καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Καρτάλη, ήταν η συγκριτική εξέταση του θερμικού περιβάλλοντος των δύο μητροπόλεων, οι οποίες εμφανίζουν έντονη θερμική επιβάρυνση που σχετίζεται με την αστική μορφολογία τους, δηλαδή την πυκνότητα της δόμησης, το ύψος των κτιρίων, αλλά και τη σχέση του ύψους των κτιρίων με το πλάτος των δρόμων, τις λεγόμενες «αστικές χαράδρες». Επίσης, έχει σχέση με την κάλυψη γης και τις αστικές λειτουργίες.