Και φέτος η προετοιμασία πολλών υποψήφιων νέων για τα πρότυπα σχολεία (που δέχονταν μαθητές με εξετάσεις, σε αντίθεση με τα πειραματικά που δέχονταν με κλήρωση) αφέθηκε στα φροντιστήρια. Γεγονός που αποκαλύπτει για μία ακόμη φορά το εκπαιδευτικό «κενό» που υπάρχει στη χώρα και τη… δωρεάν παιδεία της.
Το ενδιαφέρον για τα προγράμματά τους ήταν μεγάλο, οι υποψήφιοι πολλοί και η διαγωνιστική διαδικασία απαιτούσε προσπάθεια, παρότι οι ερωτήσεις στις οποίες εξετάστηκαν οι νέοι στη Νεοελληνική Γλώσσα και τα Μαθηματικά ήταν τυπικές ερωτήσεις κατανόησης της ύλης των προηγούμενων τάξεων των σχολείων τους. Υπό μια έννοια βέβαια το σημείο στο οποίο πάσχει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Να περάσει από τη θεωρία της γνώσης στην εφαρμογή της στην καθημερινή ζωή: πειράματα, συλλογικές εργασίες, έρευνα. Αντί για διαλέξεις, αποστήθιση, εξετάσεις.
Σε ορισμένα σχολεία του δικτύου της χώρας ωστόσο οι «βάσεις» εισαγωγής αποδείχθηκαν πολύ υψηλές σε σχέση με άλλα, κυρίως λόγω του φήμης ή της γεωγραφικής τους θέσης. Αλλα σχολεία δηλαδή είχαν υψηλό ανταγωνισμό και άλλα χαμηλότερο. Το γεγονός αυτό οδήγησε και στην υποβολή αιτήματος από εκπαιδευτικούς που ασχολήθηκαν με το θέμα για την πιθανή δημιουργία ενός «μίνι» Μηχανογραφικού Δελτίου ετησίως για την εισαγωγή στα προγράμματά τους με λίγες επιλογές, στις οποίες κάποιος θα συμπληρώνει το σχολείο της πρώτης επιλογής του, αλλά θα συμπεριλαμβάνει και μια δεύτερη ή τρίτη επιλογή για την περίπτωση όπου δεν θα τα καταφέρει σε αυτήν.
