Βλέποντας τις αγγελίες διαπιστώνει κανείς πως και οι μισθοί που προσφέρονται είναι καλοί (και σε μερικές περιπτώσεις περισσότερο από καλοί) και οι συνθήκες που αναφέρονται (διαμονή, διατροφή, ασφάλιση κ.λπ.) επίσης. Το ζήτημα είναι αν και κατά πόσο ισχύουν στην πράξη. Γιατί υπάρχουν καταγγελίες πως η ασφάλιση π.χ. μετατρέπεται στην πράξη σε 4ωρης απασχόλησης ή ότι τα σπίτια είναι τρώγλες. Είναι πρόσφατη η καταγγελία εργαζομένης στη Μύκονο ότι έμενε στο αυτοκίνητο γιατί τα έπιπλα στη στέγη που της είχαν παραχωρήσει, όπου έμενε μαζί με 3 άνδρες συναδέλφους της, ήταν φαγωμένα από ποντίκια. Οι τιμές σε κατάλληλα σπίτια ή διαμερίσματα, όσα διατίθενται, φτάνουν στα ύψη. Οταν μιλήσαμε στον πρόεδρο της ΠΟΕΣΕ κ. Καββαθά για τις καταγγελίες για κακές συνθήκες εργασίας σαν αιτία της έλλειψης προσωπικού μάς είπε: «Δεν μπορώ να το αποκλείσω αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι εκεί το πρόβλημα. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις. Να σας πω χαρακτηριστικά για μια επιχείρηση που έδινε επίδομα μαθητείας για αποφοίτους σχολών 350 ευρώ. Δεν πήγε κανένας. Αύξησε το επίδομα σε 650. Καμία προσφορά. Ούτε κι όταν το αύξησε στα 750 ευρώ. Δεν μπορώ να υιοθετήσω, λοιπόν, ακραίες λογικές ότι αυτά που καταγγέλλονται ισχύουν για το σύνολο του κλάδου – βεβαίως υφίστανται μεμονωμένες περιπτώσεις. Θεωρώ, όμως, ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού λόγω των αλλαγών που έφερε στο τοπίο ο κορωνοϊός».