Ο ρυθμός απόδοσης της δικαιοσύνης σε μια χώρα, το κόστος που συνεπάγεται η προσφυγή σε αυτήν, καθώς και η ταχύτητα της διαδικασίας ενώπιον των δικαστηρίων καταδεικνύουν την αποτελεσματικότητα του δικαστικού συστήματος και συσχετίζονται με το διεθνές κύρος της χώρας ως κράτους δικαίου, την οικονομική ανάπτυξη και την προσέλκυση επενδύσεων. Γι’ αυτό και συνιστούν δείκτες για την αξιολόγηση κάθε χώρας σε διεθνές επίπεδο. Στην τελευταία ετήσια έκθεση «Doing Business» που διεξάγεται από την Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα για το έτος 2020 κατατάχθηκε μεταξύ 190 χωρών στην – πολύ χαμηλή – 146η θέση, όσον αφορά τον χρόνο και το χρήμα που απαιτείται για την επίλυση μιας διαφοράς σε πρώτο βαθμό.
Τα παραδείγματα μέσα από την καθημερινότητα είναι ηχηρά. Σε μια υπόθεση μίσθωσης, η αγωγή κατατέθηκε το 2014. Το 2016 εκδόθηκε η απόφαση, επί της οποίας ασκήθηκε έφεση. Η απόφαση του Εφετείου εκδόθηκε το 2018 και ασκήθηκε αναίρεση. Το 2020 εκδόθηκε η απόφαση του Αρείου Πάγου που κάνει δεκτή την αναίρεση και αναπέμπει στο Εφετείο, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να μην υπάρχει απόφαση!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
