Η πολιτική προσωπικότητα του Τάκη Μπενά, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το βράδυ της περασμένης Τετάρτης σε ηλικία 94 ετών, ενσαρκώνει τις διαχρονικές περιπέτειες, τα τραύματα και τις αντιφάσεις της Αριστεράς από τον πόλεμο ως τη μεταπολίτευση, με ενδιάμεσους κομβικούς σταθμούς τον Εμφύλιο 1946-49, τη συγκρότηση της ΕΔΑ το 1951 και τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968. Ο ίδιος ανήκει στις εμβληματικές εκείνες μορφές του ανανεωτικού αριστερού κινήματος που άφησαν το δικό τους στίγμα στο πολιτικό και θεωρητικό πεδίο αναζήτησης του «δημοκρατικού δρόμου» προς τον σοσιαλισμό.
Από τους πρωταγωνιστές των προδικτατορικών αγώνων, ο Μπενάς ως γραμματέας της Νεολαίας ΕΔΑ και της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, ήταν μεταξύ εκείνων που επεδίωκαν τη χειραφέτηση της ΕΔΑ από τον σφιχτό εναγκαλισμό της, ως συνασπισμού αριστερών και σοσιαλιστικών πολιτικών σχημάτων, με το εκτός νόμου τότε ΚΚΕ, που ήταν η βασική «συνιστώσα» του και ουσιαστικά την «καθοδηγούσε». Σε αυτό το ιδιότυπο περιβάλλον καλλιεργήθηκαν τα σπέρματα της διάσπασης του ΚΚΕ το ’68, δέκα χρόνια μετά την απόφαση του κόμματος να διαλύσει τις (παράνομες) οργανώσεις του και να εντάξει τις δυνάμεις του στην ΕΔΑ (8η Ολομέλεια του 1958) και δώδεκα χρόνια μετά την αποκαθήλωση του Νίκου Ζαχαριάδη από την ηγεσία του ΚΚΕ (6η Ολομέλεια του 1956) και την προσαρμογή του κόμματος στη νέα φάση της αποσταλινοποίησης που εγκαινίαζε ο Νικήτας Χρουστσόφ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
