Τον ευρωπαϊκό χάρτη των προβλημάτων… ανοίγει η πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Φαρμακαποθηκαρίων Ειρήνη Μαρκάκη, η οποία επιμένει, μιλώντας στο «Βήμα», πως γίνεται αδικαιολόγητα πολύς θόρυβος για τις παράλληλες εξαγωγές.

Η ίδια επικαλείται έρευνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης Φαρμακοποιών (PGEU), που δείχνει ότι οι ευρωπαίοι φαρμακοποιοί δαπανούν 8 ώρες την εβδομάδα για την αναζήτηση φαρμάκων που βρίσκονται σε έλλειψη.

Και χωρίς να επιχειρεί να απομειώσει τη «μαύρη τρύπα» που εντοπίζεται στα φαρμακεία, σημειώνει πως ο διάλογος για την εξεύρεση των αιτιών δεν πρέπει να περιορίζεται στις παράλληλες εξαγωγές. «Πρόκειται άλλωστε για μία νόμιμη διαδικασία που ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες». Και θυμίζει πως ήδη από το 2003 μετά από αίτημα του κλάδου προς τον ΕΟΦ οποιοσδήποτε φαρμακέμπορoς επιθυμεί να εξάγει σε άλλη χώρα της Ευρώπης υποχρεούται να δηλώνει στον Οργανισμό κάθε κουτί φαρμάκου που εξάγει και να ακυρώνει το κουπόνι σε πραγματικό χρόνο (Real time).

Επιπρόσθετη όμως δικλίδα ασφαλείας σύμφωνα με την ίδια είναι πως στο μεταξύ ο Οργανισμός στην περίπτωση που εντοπίσει αρρυθμίες στην επάρκεια συγκεκριμένων φαρμάκων στην αγορά, προχωρεί είτε σε προειδοποίηση (κίτρινη κάρτα) είτε σε απαγόρευση των εξαγωγών (κόκκινη κάρτα).

Η κυρία Μαρκάκη προσθέτει δε με νόημα πως ο Σύλλογος όταν διαπίστωσε κατά το παρελθόν παραβίαση της νόμιμης διαδικασίας προέβη στις απαραίτητες καταγγελίες, με αποτέλεσμα να επιβληθούν υψηλά πρόστιμα αλλά και να αφαιρεθούν άδειες. Στο εύλογο ερώτημα που γεννάται «άρα, τι φταίει;», η ίδια (εκτός από την παγκοσμιοποίηση στην παραγωγή των φαρμάκων και τη μη ανταπόκριση της βιομηχανίας στην υποχρέωση να τροφοδοτεί την αγορά με τις ποσότητες του προηγούμενου έτους συν 25%) αναδεικνύει μία διαφορετική, υπόγεια διαδρομή των φαρμάκων που οδηγεί στην εξαφάνισή τους από την αγορά.

«Ορισμένοι επιτήδειοι από τον χώρο του χονδρεμπορίου αγοράζουν από τα φαρμακεία (inverse distribution), είτε με τη συναίνεση είτε με την άγνοια του φαρμακοποιού, και έπειτα εξάγουν τα σκευάσματα προκαλώντας στρεβλώσεις στην εγχώρια αγορά» αναλύει η κυρία Μαρκάκη. Γι’ αυτό και η ίδια τονίζει πως πρέπει να ακολουθηθεί το πρότυπο του επιτυχημένου μοντέλου της διάθεσης των αντιβιοτικών μόνο με συνταγή γιατρού. «Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και για άλλες κατηγορίες φαρμάκων, όπως συμβαίνει σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Αυτό θα συμβάλει σημαντικά στην εξάλειψη του παράνομου αυτού φαινομένου, όπως και ο έλεγχος της φαρμακοβιομηχανίας από πλευράς ΕΟΦ και υπουργείου με επιβολή προστίμων όταν προκύπτει παράβαση. Και αυτό διότι βάσει των στοιχείων μας ο εφοδιασμός φαρμάκων παραμένει προβληματικός, τουλάχιστον από κάποιες εταιρείες, χωρίς να έχει μειωθεί αντίστοιχα και η συνταγογράφηση».