Θα μπορούσε να είναι ο ορισμός του εφιάλτη. Πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί το ενδεχόμενο ένας αθώος να στερηθεί το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας, ευρισκόμενος πίσω από τα κάγκελα για πράξεις που αδίκως του αποδόθηκαν; Η επίγνωση ότι δεν θα έπρεπε να είναι εκεί, μάλιστα, λένε άνδρες και γυναίκες που πέρασαν από μια λάθος εκτίμηση «στην άλλη πλευρά», κάνει την ήδη δύσκολη καθημερινότητα της φυλακής, αβάσταχτη.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες να απαλειφθεί το φαινόμενο, μέσω του περιορισμού των προφυλακίσεων – ιδίως στις περιπτώσεις που ο φερόμενος ως δράστης δεν είναι επικίνδυνος ή ύποπτος φυγής – και της αναστολής των πρωτόδικων ποινών όταν υπάρχει έφεση, οι περιπτώσεις αυτές είναι υπαρκτές. Είναι ο Αλέξανδρος, η Ηριάννα, ο Θεοδόσης, η Μαρίνα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
