Τουλάχιστον δέκα ευκαιρίες φέρεται να είχε η ΕΛ.ΑΣ. για να εντοπίσει την ιδιόμορφη, επικίνδυνη συμπεριφορά του 41χρονου αξιωματικού που κατηγορείται ως βιαστής των παιδιών του, κι έτσι να τον αφοπλίσει, να τον αδρανοποιήσει και να σταματήσει το δράμα που βίωναν τα μέλη της οικογένειάς του. Ομως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η ευκαιρία χάθηκε, παρότι υπήρχαν σχετικά δείγματα συμπεριφοράς σε συναδέλφους του ή ιατρικές γνωματεύσεις.

Οι τέσσερις από αυτές τις περιπτώσεις ήταν το 2000, το 2005, το 2009 και το 2017 όταν είχε περάσει με επιτυχία ψυχομετρικά τεστ κι είχε κριθεί κατάλληλος να κατέχει όπλο κ.λπ. Κι αυτό συνέβη παρότι την περίοδο 2007-2008 (δηλαδή μερικούς μήνες πριν περάσει… θετικά τα ψυχομετρικά τεστ) είχε εντοπισθεί με «ψύχωση», αλλά δεν περιορίστηκε, ούτε αφοπλίστηκε. Κανένα μέτρο δεν ελήφθη ούτε μετά τα άγρια επεισόδια στα οποία είχε πάρει μέρος το 2003 και το 2008 με ιδιώτες αλλά και με συνάδελφό του.

Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα είχε τεθεί και θέμα εκδίωξής του από την Αστυνομία. Επιπλέον, όταν προ τριετίας είχε επιχειρήσει να αυτοκτονήσει ο γιος του πέφτοντας από το μπαλκόνι (ο αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. πίεσε τα μέλη της οικογένειάς του ώστε να δηλωθεί ως ατύχημα) δεν έγινε ενδελεχής έρευνα για να ερευνηθεί τι συνέβαινε στο εσωτερικό της οικογένειας αλλά και να διαπιστωθεί ότι λόγω του ύψους του κιγκλιδώματος στο μπαλκόνι του 3ου ορόφου ήταν αδύνατον να πέσει από εκεί ο μικρόσωμος 11χρονος.

Καμιά ενεργοποίηση της ΕΛ.ΑΣ. δεν υπήρξε ούτε όταν διαπιστώθηκε ότι η σύζυγός του εμφανιζόταν με μώλωπες στη ΓΑΔΑ. Επιπλέον, μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε όταν στις αρχές του 2024 η σύζυγός του, η οποία είχε ζητήσει να νοσηλευθεί στην ψυχιατρική κλινική του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου, προχώρησε σε σχετική καταγγελία στην ΕΛ.ΑΣ., την οποία αργότερα απέσυρε. Ούτε όμως και την περίοδο εκείνη διατάχθηκε μια συνολική έρευνα για τι συνέβαινε στα ενδότερα της οικογένειάς του. Δείγματα που θα μπορούσαν να αναδείξουν το συγκριμένο δράμα υπήρχαν και στις εκθέσεις των παιδιών της οικογένειας, κυρίως μετά το περιστατικό της απόπειρας αυτοκτονίας του αγοριού.

Για όλα αυτά στελέχη των αρμοδίων υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ. μιλούσαν για δυσδιάκριτα ψυχολογικά προβλήματα, ενώ υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που διετέλεσαν κατά καιρούς προϊστάμενοι του κατηγορουμένου ως βιαστή αστυνομικού έκαναν λόγο για έναν «λειτουργικό ένστολο» που δεν έδειχνε τον σκοτεινό κόσμο της οικογενειακής ζωής του. Σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμοδίων υπηρεσιών, κάθε χρόνο ελέγχονται περίπου 1.700 ένστολοι προκειμένου να κριθεί αν μπορούν να φέρουν όπλο και τελικώς αυτό αφαιρείται ετησίως σε 160-180 αστυνομικούς. Υπολογίζεται ότι το 5% του αστυνομικού προσωπικού έχει αφοπλισθεί.
Είχαν 10 ευκαιρίες για να σταματήσουν τον βιαστή αστυνομικό