Πρωί Σαββάτου. Τρεις πιτσιρικάδες παίρνουν το 550 από τη Συγγρού, στο ύψος της Καλλιθέας. Φοράνε τα σορτσάκια τους και στον λαιμό έχουν περάσει την πετσέτα θαλάσσης. Σε αυτές τις ηλικίες δεν χρειάζεσαι τίποτα παραπάνω από ένα μαγιό και μια πετσέτα για να πας στην παραλία. Και βέβαια το κινητό για τις απαραίτητες αναρτήσεις στα social media.
Δεν χτυπάνε εισιτήριο, στέκονται όρθιοι, γελάνε και πειράζει ο ένας τον άλλον. Απ’ ό,τι μπορώ να καταλάβω, μόλις τελείωσαν τη Γ’ Λυκείου, αλλά – μάλλον – τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά.
Το 550 ξεκινάει από την Κηφισιά και φτάνει μέχρι το Παλαιό Φάληρο. Κάνει 56 στάσεις και ενώνει 10 δήμους. Καθημερινά εξυπηρετεί χιλιάδες πολίτες, κάποιοι το παίρνουν από νότια προς τα βόρεια για να πάνε στην εργασία τους και άλλοι από βόρεια προς το Παλαιό Φάληρο για να κατέβουν στη θάλασσα – όπως τα παιδιά από την Καλλιθέα.
«Κλέβουν πολύ»
Τα λεωφορεία αλλάζουν κατά τη διάρκεια της διαδρομής… παίρνουν το χρώμα της γειτονιάς των επιβατών τους, κουρασμένοι εργαζόμενοι που μετρούν τις στάσεις για να φτάσουν επιτέλους στο σπίτι τους, ηλικιωμένοι που απολαμβάνουν χωρίς άγχος τη διαδρομή, φοιτητές που πηγαίνουν στη σχολή τους. Από τη δροσιά της Κηφισιάς και της πλατείας Πλατάνου, όταν το λεωφορείο είναι ακόμα άδειο και υπάρχουν θέσεις για όλους, στον συνωστισμό των Αμπελοκήπων και στην υγρασία του Φαλήρου.
Πέντε το πρωί. Μια κυρία κρατά την τσάντα της σφιχτά σαν να φοβάται να μην της την αρπάξουν. Ανά διαστήματα την πιάνει ο ύπνος. «Δεν συνηθίζεται το πρωινό ξύπνημα, όσα χρόνια κι αν περάσουν» μου λέει. «Να προσέχετε και εσείς τα πράγματά σας, κλέβουν πολύ. Εγώ 30 χρόνια πηγαινοέρχομαι με τα λεωφορεία. Εχω δει πολλά. Αλλά το φοβήθηκα το λεωφορείο και ο άνδρας μου τρέχει και αυτός και δεν μπορεί να με πηγαινοφέρνει» συμπληρώνει όσο κοιτάζει τον χάρτη για να τσεκάρει τη στάση της.
Δίπλα της μια κοπέλα σκρολάρει την οθόνη του κινητού της καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Εχει πάρει το 550 από το Ψυχικό για να πάει στο εμπορικό κέντρο όπου εργάζεται στη Λεωφόρο Ποσειδώνος. Στη γαλαρία ένας νεαρός φοράει τεράστια ακουστικά και ακούει τη μουσική του και δεν έχει διάθεση για κουβέντες.
Η μάχη της καρέκλας
Σιγά-σιγά το λεωφορείο γεμίζει και γίνεται η μάχη της καρέκλας. Ευτυχώς έχει air-condition γιατί η θερμοκρασία έξω έχει φτάσει τους 40 βαθμούς. Τα παράθυρα όμως είναι ανοιχτά και στο λεωφορείο μπαίνει καυτός αέρας. Μια μητέρα επιβιβάζεται με το κοριτσάκι της. Είναι φορτωμένη. Οι επιβάτες προσφέρονται να της παραχωρήσουν τη θέση τους.
Ενα ζευγάρι από την επαρχία έχει πάρει το 550 και παρακολουθεί τον χάρτη για να μη χάσει τη στάση «Ωνάσειο». Οπως μου εξηγούν, έχουν έρθει από την Τρίπολη για ένα θέμα υγείας: «Ευτυχώς δεν δυσκολευτήκαμε! Το 550 περνάει μπροστά από το ξενοδοχείο και μας αφήνει έξω από το νοσοκομείο. Εμείς στο χωριό παντού πάμε με το αυτοκίνητο».
Μια πρωτοετής φοιτήτρια με τους γονείς της πηγαίνουν να δουν ένα φοιτητικό σπίτι κοντά στην Πάντειο. Το λεωφορείο παίρνουν και κάποιοι τουρίστες από τα ξενοδοχεία της Συγγρού για να κατευθυνθούν προς τη θάλασσα.
Την ηρεμία της διαδρομής διακόπτει μια κυρία που μπαίνει μέσα εκνευρισμένη, η τηλεματική έγραφε πως το λεωφορείο φτάνει σε λίγα λεπτά και η καθυστέρηση την εξόργισε. «Ή που δεν θα υπάρχει πίνακας ή που θα γράφει ό,τι να ‘ναι» φωνάζει.
Καθημερινές συναντήσεις
Μια ξανθιά κοπέλα, ενθουσιασμένη, μπαίνει στο λεωφορείο και κάθεται δίπλα σε έναν ηλικιωμένο κύριο. Είναι το άτυπο καθημερινό τους ραντεβού. Μπαίνουν κάθε πρωί την ίδια ώρα με δύο στάσεις διαφορά. Στο λεωφορείο γνωρίστηκαν και η πρωινή αυτή συνάντηση έχει καθιερωθεί. «Στην αρχή λέγαμε μια «καλημέρα» μόνο, μέχρι που γνωριστήκαμε… Τώρα ξέρω τα πάντα για τα εγγόνια του και ξέρει τα πάντα για τα παιδιά μου!» λέει με χαμόγελο.
Οι δρόμοι γέμισαν τουριστικά λεωφορεία και χιλιάδες τουρίστες. Ωστόσο, η κίνηση είναι αισθητά μειωμένη, μάλλον αρκετοί είναι αυτοί που ξεκίνησαν τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Δίπλα από το λεωφορείο τα αμάξια περνούν με ταχύτητα. Οι οδηγοί ακούνε ραδιόφωνο. Τους παρατηρώ από ψηλά, από το παράθυρο του λεωφορείου. Τα περισσότερα αυτοκίνητα έχουν μόνο έναν επιβάτη, μόνο τον οδηγό.
Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα δεν έχουμε κουλτούρα χρήσης ΜΜΜ. Οι περισσότεροι προτιμάμε την άνεση του αυτοκινήτου μας. Ισως και να είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς πως στην Αττική ο στόλος έχει να ανανεωθεί από το 2009.
Η διαδρομή από την αφετηρία μέχρι τον τερματικό σταθμό του 550 διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα. Ελάχιστοι επιβάτες χτύπησαν εισιτήριο. «Η εισιτηριοδιαφυγή είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των ελληνικών ΜΜΜ» μου λέει ο οδηγός του λεωφορείου. «Τρεις στους τέσσερις επιβάτες δεν πληρώνουν εισιτήριο. Τους βλέπω να μπαίνουν και να κάθονται, αλλά δεν έχω αρμοδιότητα να πω το παραμικρό. Κάποιοι επιβάτες νιώθουν αδικημένοι και έρχονται να μου πουν «ο τάδε δεν χτύπησε…» κ.λπ. Αλλά και πάλι δεν μπορώ να κάνω κάτι, δεν είναι δική μου δουλειά» συμπληρώνει. Το 2023, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΟΑΣΑ, έγιναν 3.700.000 έλεγχοι και εφέτος θα φτάσουν τους 5.400.000 ελέγχους. Οι ελεγκτές στην ΟΣΥ έχουν τριπλασιαστεί και άμεσα θα αυξηθούν και οι ελεγκτές της ΣΤΑΣΥ.
Προσεχώς οι επιβάτες θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν εισιτήριο με το κινητό τους τηλέφωνο ή την κάρτα τους, ενώ συζητιέται ακόμα και το ενδεχόμενο επιβίβασης μόνο από την μπροστινή πόρτα. Αν και όλοι ξέρουν ότι οι γκρίνιες για χαμένο χρόνο και μεγάλες αναμονές δεν θα αργήσουν να αρχίσουν.
Το 550 φτάνει πίσω στην Κηφισιά. Σκοτεινιάζει. Η μέρα έχει αρχίσει να μικραίνει και πάλι. Το λεωφορείο αδειάζει, μέχρι την επόμενη διαδρομή στην καλοκαιρινή Αθήνα.
