Διαπράχθηκαν, κατά καιρούς, και από γυναίκες φρικτά εγκλήματα στη χώρα μας, που έχουν όμως λησμονηθεί στο διάβα του χρόνου. Εχει ξεχαστεί ακόμη και η… πολυτραγουδισμένη υπόθεση δολοφονίας με τεμαχισμό του πτώματος του Αθανασόπουλου («Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ‘μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά» κ.λπ. κ.λπ.). Εχουν λησμονηθεί και τα σχετικά πρόσφατα εγκλήματα της τελευταίας γυναίκας που εκτελέστηκε στη χώρα μας (πριν από 57 χρόνια). Της Αικατερίνης Δημητρέα, που είχε δράσει στο Νεοχώριο της μεσσηνιακής Μάνης, χωριό κοντινό τής πολύ γνωστής σήμερα παραλιακής Στούπας.
Πριν προχωρήσω όμως στις λεπτομέρειες των δολοφονιών, της δίκης, της καταδίκης και της εκτέλεσης, σημειώνω ότι η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της ήταν «εθισμένη» στις «ειδήσεις των εκτελέσεων». Για εγκλήματα «πολιτικά», για τα οποία καταδικάζονταν στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου κομμουνιστές, αλλά και αριστεροί μη μέλη του ΚΚΕ, όπως και ηγετικά του στελέχη (Νίκος Πλουμπίδης, Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης και Νίκος Καλούμενος).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
