«Ο Ηράκλειτος λέει κάπου ότι τα πάντα προχωρούν και τίποτα δεν μένει αμετακίνητο και, παρομοιάζοντας τα πράγματα με τη ροή ενός ποταμού, ισχυρίζεται ότι δεν μπορείς να μπεις δύο φορές στο ίδιο ποτάμι».
Αυτό αναφέρεται στην σελίδα 157 του βιβλίου του Τζέιμς Γκλικ για τον χρόνο. Και όταν φθάνει στην σελίδα 324, ο συγγραφέας μάς παρουσιάζει συνοπτικά την αντίληψη του Λάιμπνιτς για τον χώρο και τον χρόνο: «Πιστεύω πως ο χώρος είναι κάτι εντελώς σχετικό, όπως και ο χρόνος» έγραψε ο Λάιμπνιτς: «Οι στιγμές αν θεωρηθούν χωρίς τα πράγματα δεν είναι τίποτε απολύτως». Επειτα από τον θρίαμβο του νευτώνειου προγράμματος η άποψη του Λάιμπνιτς έμεινε σχεδόν απαρατήρητη». Λίγες σελίδες πιο πριν γίνεται και μια συνοπτική αναφορά στην «ερμηνεία των πολλών κόσμων». Δηλαδή στην άποψη ότι έχουμε πολλαπλούς εαυτούς, ζούμε σε άλλες ζωές σε άλλα σύμπαντα, κάνοντας πιθανότατα όλα τα πράγματα που ονειρευόμαστε αλλά δεν θα τα επιτύχουμε. Οι υποστηρικτές των πολλών κόσμων μοιάζουν με μανιώδεις συλλέκτες που αδυνατούν να πετάξουν το οποιοδήποτε πράγμα. Δεν υπάρχει κανένας δρόμος που να μην έχει επιλεγεί… Ο Μπράιαν Γκριν στην κοσμολογία έχει κατονομάσει εννέα διαφορετικούς τύπους συμπάντων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
