Όταν η ισπανίδα μικροβιολόγος Πιλάρ Μπος ετοιμαζόταν να ξεκινήσει το διδακτορικό της το 2008, έτυχε να διαβάσει μια έρευνα που έλεγε ότι τα βακτήρια θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στη συντήρηση έργων τέχνης, αντικείμενο της μητέρας της.
Η μητέρα της, Πιλάρ Ροΐγκ, πάσχιζε εκείνη την περίοδο να αποκαταστήσει τις νωπογραφίες που φιλοτέχνησε τον 18ο αιώνα ο Αντόνιο Παλομίνο σε μια από τις αρχαιότερες εκκλησίες της Βαλένθια.
Συγκεκριμένα, η συντηρήτρια δυσκολευόταν να αφαιρέσει την κόλλα που είχε χρησιμοποιηθεί στις προηγούμενες εργασίες συντήρησης τη δεκαετία του 1960 προκειμένου να αποσπαστούν οι νωπογραφίες από τους τοίχους της εκκλησίας του Σάντος Χουάνες.
Η Μπος ολοκλήρωσε το διδακτορικό της με θέμα τη χρήση μικροβίων στον καθαρισμό νωπογραφιών. Και σήμερα μητέρα και κόρη ενώνουν δυνάμεις σε ένα πρόγραμμα 4 εκατ. ευρώ που χρηματοδοτείται από τοπικούς φορείς για την αποκατάσταση έργων τέχνης στη Βαλένθια.
Η μικροβιολόγος «εκπαιδεύει» βακτήρια ταΐζοντάς τα δείγματα από την κόλλα, η οποία παραγόταν από ζωικό κολλαγόνο. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα πείραμα τεχνητής επιλογής, αφού όσα βακτήρια τυγχάνει να διαθέτουν τα ένζυμα για τη διάσπαση της κόλλας πολλαπλασιάζονται εις βάρος των υπολοίπων και επικρατούν.
Τα βακτήρια αναμειγνύονται τελικά με άγαρ, μια ζελατινώδη ουσία που προέρχεται από φύκη, και αλείφεται πάνω στις τοιχογραφίες, οι οποίες έχουν πλέον επανατοποθετηθεί στους τοίχους. Το άγαρ απομακρύνεται τρεις ώρες αργότερα και αφήνει πίσω του την καθαρή επιφάνεια.
Πλέον η μικροβιολόγος ασχολείται κυρίως με τη συντήρηση έργων τέχνης. Εχει ήδη χρησιμοποιήσει βακτήρια σε νωπογραφίες στην Πίζα και στο Μόντε Κασίνο στην Ιταλία και στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα στην Ισπανία.
Αυτόν τον καιρό εκπαιδεύει ένα άλλο είδος βακτηρίου για τον καθαρισμό γκραφίτι.
