Το χρηματιστήριο των τροφίμων

Ο Μαουρίτσιο Κατελάν είναι ο καλλιτέχνης που έφτιαξε το εκπληκτικής σύλληψης έργο με τον Πάπα να έχει λυγίσει και, όντας πεσμένος στο πάτωμα, από πάνω του ένας τεράστιος σταυρός να τον πιέζει με το βάρος του. Θα ήθελα να έβλεπα να επαναλαμβάνεται ένα τέτοιο τρισδιάστατο και εντυπωσιακό έργο έχοντας στη θέση του ανώτατου αυτού ιερωμένου έναν καταναλωτή. Με την ίδια απελπισία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του, αλλά μέσα στο περιβάλλον κάποιου… υπερ-μανάβικου. Και εκείνος να έχει λυγίσει και, όντας πεσμένος στο πάτωμα, να τον πιέζει όχι ένας σταυρός, αλλά με το βάρος τους πολλές σακούλες με κάθε είδους τρόφιμα.

Ενα πλήθος από φαγώσιμα κάθε είδους – λαχανικά, σπόροι, φρούτα, σοκολάτες, ζυμαρικά, σάλτσες, κρέμες, τυριά, κουλούρια, γιαούρτια που δεν είναι γιαούρτια και μαγιονέζες από φυτικό υλικό – που παραμονεύουν τον καταναλωτή μόλις αυτός περνάει το κατώφλι του καταστήματος. Τον βάζουν σε αυτό που οι Γάλλοι το εκφράζουν ως «n’ avoir que l’ embarras du choix». Να νιώθει δηλαδή έντονα ο εισερχόμενος την αμηχανία της απόφασης. Και την κατάσταση να εντείνουν οι κάποιες βιαστικά και πρόχειρα, ατεκμηρίωτα λες και μπήκαν με ένεση, φρεσκοαποκτημένες γνώσεις. Κάτι είχαν πει στο ραδιόφωνο για το γαρίφαλο; Ή μήπως ήταν για την κανέλα σε ένα σάιτ για την υγεία; Γιατί όχι λευκό κρασί; Τελικά ο σολομός της Νορβηγίας κάνει περισσότερο καλό ή κακό;