Μπορεί να μην τρώγεται αλλά δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο ώστε να σωθούν ζωές. Ο λόγος για το αποκαλούμενο «μοντέλο του ελβετικού τυριού», το οποίο… για αλλού ξεκίνησε όταν «πρωτογεννήθηκε» το 1990 αλλά προσφάτως αλλού το πήγε η κορωνοπανδημία. Ενα μοντέλο πιο επίκαιρο από ποτέ τώρα που βρισκόμαστε εν αναμονή των πολυπόθητων εμβολίων ενάντια στον SARS-CoV-2, καθώς δείχνει ότι κανένα εμβόλιο δεν αποτελεί πανάκεια αλλά είναι ένα επιπλέον «στρώμα», μια από τις πολλές… φέτες ελβετικού τυριού – κοινώς παρεμβάσεις – που πρέπει να συνδυαστούν ώστε να επιτύχουμε να υψώσουμε επιτυχημένη άμυνα ενάντια στο ιογενές κύμα που μας χτυπά αλύπητα. Και αυτό διότι όπως τα ελβετικά τυριά διαθέτουν τρύπες, έτσι και οι παρεμβάσεις – είτε αυτές αφορούν την ατομική είτε τη συλλογική ευθύνη – διαθέτουν κενά, καμία δεν είναι τέλεια από μόνη της. Οταν μάλιστα οι τρύπες αυτές ευθυγραμμίζονται, τότε ο ιός βρίσκει πεδίον δόξης λαμπρόν για να συνεχίσει ανενόχλητος την επέλασή του. Ετσι, το μόνο που θα φέρει αποτέλεσμα είναι η ισχύς των… φετών του ελβετικού τυριού εν τη ενώσει. Διότι διαφορετικά ο μόνος… χορτασμένος της ιστορίας θα είναι (δυστυχώς) ο νέος κορωνοϊός.
Στο συγκεκριμένο μοντέλο αναφέρονται ολοένα και συχνότερα το τελευταίο διάστημα επιστήμονες, οι οποίοι τονίζουν ότι απαιτείται συνδυασμός πολλών παρεμβάσεων – κοινωνική αποστασιοποίηση, μάσκες, υγιεινή των χεριών, διενέργεια τεστ, ιχνηλάτηση, καλός αερισμός των χώρων, σωστή επικοινωνιακή στρατηγική των κυβερνήσεων ώστε να περνούν τα μηνύματα σωστά στους πολίτες – προκειμένου να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος εξάπλωσης του SARS-CoV-2. Σε όλα αυτά τα μέτρα, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο εμβολιασμός θα αποτελέσει ένα επιπλέον προστατευτικό στρώμα και όχι το μοναδικό για να τελειώσει η πανδημία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
