Είχαμε υποσχεθεί ότι θα επιστρέψουμε στα q-bits που είναι η καρδιά ενός κβαντικού υπολογιστή και οι υποσχέσεις πρέπει να κρατιούνται. Για μια καλύτερη λοιπόν ενημέρωση των αναγνωστών ξεκινούμε δίνοντας την εικόνα για τη «χλωρίδα» που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο συγκεκριμένο θέμα. Δηλαδή σε ποιες κατηγορίες κατατάσσονται τα q-bits ανάλογα με τον τρόπο υλοποίησής τους.
Εχουμε την κατηγορία αυτών που δεν σχετίζονται με υλικά «στερεού σώματος» (Non solid State qbits). Δεν είναι ημιαγωγοί, οπότε εκεί η έρευνα διεξάγεται κυρίως γύρω από τη χαλιναγώγηση των φωτονίων και των παγιδευμένων ιόντων (trapped ions). Η άλλη μεγάλη κατηγορία είναι προφανώς η σχετική με το στερεό σώμα και τους ημιαγωγούς (Solid State qbits). Εκεί ανήκουν υλικά σε υπεραγώγιμο περιβάλλον, πιο γνωστά ως transmons. Αλλη κατηγορία είναι τα NV-Centers (=Nitrogen Vacancy Centers in Diamond), που όταν το αποκωδικοποιήσουμε δηλώνει ότι σε πλέγμα ατόμων άνθρακα (όπως είναι στο διαμάντι) αφαιρείται ένα από τα άτομα αυτά και τοποθετείται άτομο αζώτου, με ένα ηλεκτρόνιο να προκύπτει ως επιπλέον στο όλο πλέγμα. Το σπιν αυτού του ηλεκτρονίου με τις δύο καταστάσεις του επάνω και κάτω χρησιμεύει ως q-bit. Και υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία, οι κβαντικές τελείες από ημιαγωγό υλικό (semiconductor quantum dots). Οπου και εδώ έχουμε ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια και εκμεταλλευόμαστε τις ιδιότητες του σπιν τους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
