Το αίνιγμα της λακτόζης

Μια μετάλλαξη η οποία προσέφερε τη δυνατότητα μεταβολισμού του πλούσιου σε θερμίδες και πρωτεΐνες γάλακτος προσέδωσε ένα εξελικτικό πλεονέκτημα σε όσους την έφεραν, λένε γερμανοί επιστήμονες

Πριν από περίπου 3.000 χρόνια, μόλις 120 χιλιόμετρα μακριά από το Βερολίνο, στις παρακείμενες πλαγιές του ποταμού Τολένζε, δεκάδες στρατιώτες κρατώντας πολεμικά όπλα φτιαγμένα από ξύλο και μπρούντζο πολεμούσαν σώμα με σώμα. Με το πέρασμα του χρόνου τα σημάδια του πολέμου, μαζί με τα απομεινάρια των άψυχων σωμάτων των πολεμιστών, θάφτηκαν κάτω από το λασπώδες έδαφος του ποταμού και της γύρω περιοχής. Τρεις χιλιάδες χρόνια μετά, ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος βρίσκει μέρος ενός οστού, πάνω στο οποίο ήταν καρφωμένη μία αιχμή βέλους κατασκευασμένη από πέτρα. Η ανακάλυψη αυτή αποτέλεσε την αφορμή για εκτεταμένες αρχαιολογικές έρευνες, οι οποίες αποκάλυψαν οστά τουλάχιστον 100 πολεμιστών που έλαβαν μέρος στη μυστήρια αυτή μάχη. Μόλις τον εφετινό Σεπτέμβριο, μια διεθνής σύμπραξη επιστημόνων παρουσίασε στην επιστημονική επιθεώρηση «Current Biology» τα αποτελέσματα αναλύσεων των οστών μερικών από αυτούς τους πολεμιστές, οι οποίες έδωσαν ένα κάπως ασυνήθιστο αποτέλεσμα: οι μαχητές αυτοί δεν μπορούσαν να καταναλώσουν φρέσκο γάλα! Η ανακάλυψη αυτή έρχεται να περιπλέξει τις υποθέσεις για την περίοδο εμφάνισης της ανοχής στη λακτόζη στον πληθυσμό της Ευρώπης, δεδομένου ότι σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα η δυνατότητα κατανάλωσης γάλακτος εξαπλώθηκε σε αυτόν σε πολύ μικρό διάστημα.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.