Υπάρχει ένα είδος πειράματος το οποίο οι Γάλλοι ονομάζουν χαριτολογώντας «παραπανίσιο». Φυσικά καθόλου παραπανίσιο δεν είναι, αντιθέτως είναι το πλέον απαραίτητο. Αναφέρομαι στο πείραμα αρνητικού ελέγχου. Τι είναι αυτό; Είναι το πείραμα που εκτελεί κανείς παράλληλα με τα πειράματα από τα οποία αναμένει να εξάγει συμπεράσματα και το οποίο οφείλει να βγει αρνητικό, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αξία των ευρημάτων των υπόλοιπων πειραμάτων. Παραδείγματος χάριν, αν αναζητούμε επίπεδα χοληστερόλης σε δείγματα αίματος, στο δείγμα αρνητικού ελέγχου αντί για αίμα θα μπορούσαμε να έχουμε νερό. Αν αυτό έβγαινε θετικό θα ξέραμε ότι κάτι πηγαίνει στραβά με τη μέθοδό μας (καθώς το νερό δεν περιέχει χοληστερόλη) και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσαμε να εμπιστευθούμε τα ευρήματά μας.
Ο λόγος για την παραπάνω εισαγωγή είναι μια είδηση η οποία στις αρχές της εβδομάδας που μόλις πέρασε έκανε τον γύρο το κόσμου και φυσικά η χώρα μας δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Ολα ξεκίνησαν από μια συνέντευξη του επικεφαλής μιας μικρής ισραηλινής εταιρείας βιοτεχνολογίας σε ισραηλινή εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο επιστήμονας αυτός δήλωσε πως είχε ανακαλύψει τη θεραπεία για όλους τους καρκίνους (ένα κοκτέιλ πεπτιδίων που θα σταματούσε την εξέλιξη των όγκων με τρόπο ανάλογο που τα κοκτέιλ αντιβιοτικών σταματούν την εξέλιξη των μολυσματικών ασθενειών), ότι θα είναι έτοιμη σε έναν χρόνο και ότι δεν θα έχει παρενέργειες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
