SpaceX (με το X να αντιστοιχεί στο Exploration) είναι το όνομα της εταιρείας που ίδρυσε το 2002 ο Ελον Μασκ μαζί με τον μηχανικό Τομ Μίλερ, διαθέτοντας κάπου 100 εκατομμύρια δολάρια από την πώληση της Pay Pal, όπου είχε και εκεί ανακατευτεί χωρίς να είναι δική του η αρχική ιδέα.

Πρώτο «παιδί» της εταιρείας ήταν το Falcon 1, πύραυλος με έναν κινητήρα, που μπορούσε να θέτει σε χαμηλή τροχιά διαστημικά φορτία. Ακολούθησαν αποτυχημένες εκτοξεύσεις, ενίσχυση από τη NASA και φτάσαμε στο Falcon 9, με εννέα κινητήρες Merlin και ικανότητα μεταφοράς 26.500 κιλών, που δοκιμαστικά έθεσε με επιτυχία σε τροχιά μια απομίμηση του διαστημοπλοίου Dragon. Τα Dragon είναι πλέον και τα φορτηγά που μεταφέρουν για λογαριασμό της NASA εφόδια στον Διαστημικό Σταθμό αλλά και αστροναύτες, όπως έγινε το 2020 με το πιο εξελιγμένο Dragon 2.

Στη συνέχεια κατασκευάστηκε το Falcon Heavy. Πύραυλος που έχει τρεις Falcon 9, άρα 27 κινητήρες (!) Merlin 1D, με δυνατότητα μεταφοράς 63.800 κιλών σε χαμηλή τροχιά και 26.700 κιλών πιο ψηλά, σε γεωστατική τροχιά. Με αυτό στις 6 Φεβρουαρίου τοποθετήθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο το αυτοκίνητο του Ελον Μασκ, με μια κούκλα-οδηγό, και θα είναι σε τροχιά εκεί για αρκετές δεκάδες χρόνια, μέχρι να μείνουν μόνο τα αλουμίνια του αμαξώματος. Μέχρι τον Μάρτιο του 2021 οι Falcon 9 και Falcon Heavy είχαν πραγματοποιήσει 121 απογειώσεις και από αυτές οι 119 ήταν απόλυτα επιτυχημένες.

Το Starship, που άρχισε να σχεδιάζεται το 2018, αποτελείται από δυο τμήματα. Από ένα Super Heavy και ένα… Starship. Μπέρδεμα! Το Super Heavy θα είναι ένας πύραυλος από ανοξείδωτο χάλυβα και όχι από ίνες άνθρακα, για μικρότερο κόστος, θα καίει μεθάνιο αντί για RP-1, θα έχει διάμετρο 9 μέτρων και στον δέυτερο όροφο θα υπάρχει το διαστημόπλοιο Starship, που θα μεταφέρει και επιβάτες. Με αυτό το 2023 σχεδιάζεται να κάνουν πτήση γύρω από τη Σελήνη ο εκατομμυριούχος Γιουσάκου Μαεζάβα και οκτώ ακόμη προσκεκλημένοι του.

Οι κινητήρες που χρησιμοποιούνται από τη SpaceX είναι δικής της κατασκευής. Ξεκίνησε με τους Merlin και Kestrel αρχικά, με οξειδωτικό υγρό οξυγόνο και καύσιμο RP-1, ενώ ετοιμάζει τον Raptor με οξειδωτικό υγρό οξυγόνο και καύσιμο υγρό μεθάνιο. Το 2019 ο κινητήρας δοκιμάστηκε σε πειραματική πτήση ύψους μόλις 20 μέτρων και από τότε συνεχίζουν να τον εξελίσσουν. Φιλοδοξούν κάθε τέτοιος κινητήρας να χρησιμοποιείται 1.000 φορές.