Ηταν το 1987 όταν δύο γερμανοί ερπετολόγοι ακολούθησαν μια ομάδα ξυλοκόπων σε ένα νησί του Νότιου Ειρηνικού για να μελετήσουν τα ερπετά στα πεσμένα δέντρα. Βρήκαν τέσσερα «γιγάντια» σαμιαμίδια και τα μετέφεραν στο εργαστήριό τους στη Φρανκφούρτη, όπου τα φρόντισαν για 37 χρόνια, μέχρι να διαπιστώσουν ότι επρόκειτο για νέο είδος.

Οι δύο ερευνητές, ο Φρίντριχ «Βίλι» Χένκελ και ο Γιοακίμ Σάμεϊτ, υποψιάζονταν για χρόνια ότι τα καφέ σαμιαμίδια από το νησί της Νέας Καληδονίας ήταν άγνωστα στην επιστήμη. Μέχρι πρόσφατα, όμως, δεν είχαν προχωρήσει σε γενετικές εξετάσεις που θα το επιβεβαίωναν.

Η ευκαιρία για συλλογή δειγμάτων ήρθε όταν μια από τις σαύρες «πέθανε πριν από λίγα χρόνια» και μια άλλη άλλαξε το δέρμα της. Η ανάλυση του DNA έδειξε ότι πρόκειται για νέο είδος, το οποίο βαφτίστηκε Rhacodactylus Willihenkeli προς τιμήν του Χένκελ. Τα αποτελέσματα της γενετικής ανάλυσης και φωτογραφίες των σαμιαμιδιών δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Zootaxa».

Τα σαμιαμίδια R. Willihenkeli φτάνουν σε μήκος τα 30 εκατοστά και είναι λίγο μικρότερα από το συγγενικό είδος Rhacodactylus Leachianus της Νέας Καληδονίας, το μεγαλύτερο είδος στην οικογένεια των Γκεκονιδών, στην οποία ανήκουν όλα τα σαμιαμίδια.

Τα τέσσερα δείγματα ήταν ενήλικα όταν αιχμαλωτίστηκαν το 1987, κάτι που σημαίνει ότι σήμερα τα ζώα «πιθανότατα έχουν ηλικία άνω των 50 ετών», γράφουν οι ερευνητές. Μάλιστα τα σαμιαμίδια ζευγαρώνουν στη γυάλινη δεξαμενή τους «τρεις με τέσσερις φορές» τον χρόνο και τα θηλυκά γεννούν κάθε φορά από δύο αβγά, τα οποία εκκολάπτονται σε περίπου 90 ημέρες.

Κανείς δεν γνωρίζει λεπτομέρειες για τον τρόπο ζωής των σαμιαμιδιών R. Willihenkeli ή σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα το είδος. Πάντως οι δυσοίωνες φωτογραφίες που τράβηξαν οι ερευνητές από το δάσος όπου συλλέχθηκαν τα δείγματα δείχνουν βαριά υλοτομικά μηχανήματα να κόβουν δέντρα.