Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι είμαστε «παρόντες» στον ψηφιακό χώρο; Το σώμα μας δεν είναι σίγουρα παρόν, όμως με τη χρήση ειδικών καμερών μπορεί να μεταφερθεί στον ψηφιακό χώρο μια ακριβής αναπαράστασή του. Παράλληλα, ο τρισδιάστατος ψηφιακός χώρος δίνει ερεθίσματα για τη διέγερση των αισθήσεών μας. «Αρχικά χρησιμοποιούνταν ο όρος «τηλεπαρουσία»», σημειώνει στο ΒΗΜΑ-Science ο ερευνητής Ζαν-Φρανσουά Ζεγκό, συμπληρώνοντας ότι «ο όρος αυτός αναφερόταν στην αίσθηση του να είναι κανείς παρών όχι αποκλειστικά στο ψηφιακό περιβάλλον, αλλά σε ένα πραγματικό περιβάλλον το οποίο βρίσκεται σε απόσταση από αυτόν. Αυτό μπορεί να συμβεί μέσω της τηλελειτουργίας, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωση του Mars Rover που εξερευνεί την επιφάνεια του Αρη». Σταδιακά οι ερευνητές άρχισαν να μελετούν την παρουσία του ανθρώπου στο περιβάλλον της εικονικής πραγματικότητας. Αν και υπάρχουν πολλές θεωρητικές προσεγγίσεις, μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας συγκλίνει στην υπόθεση ότι στην καρδιά της έννοιας της παρουσίας βρίσκεται το αίσθημα της «μη-διαμεσολάβησης», δηλαδή της εντύπωσης που έχουμε ότι για να αντιληφθούμε ένα περιβάλλον δεν έχουμε την ανάγκη εξειδικευμένων συστημάτων. «Στον φυσικό κόσμο δεν έχουμε συνείδηση ότι η αντίληψή μας για τον κόσμο είναι έμμεση, δεδομένου ότι αυτή διαμεσολαβείται από τα αισθητηριακά μας όργανα. Στην εικονική πραγματικότητα «ιδανικά» θα πρέπει να μην έχουμε συνείδηση ότι η εμπειρία μας διαμεσολαβείται από υπολογιστές» σημειώνει ο ερευνητής.