Παρά την κακή φήμη τους, οι νυχτερίδες είναι ένα φυσικό εντομοκτόνο που προστατεύει τις καλλιέργειες. Από το 2006, όμως, πολλοί πληθυσμοί νυχτερίδων στη Βόρεια Αμερική έχουν συρρικνωθεί λόγω ενός ξενικού είδους μύκητα (Pseudogymnoascus destructans) που τις προσβάλλει όσο κοιμούνται στις σπηλιές τους στη διάρκεια του χειμώνα.
Μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Science» συνδέει την κατάρρευση του πληθυσμού των νυχτερίδων με αύξηση της χρήσης γεωργικών εντομοκτόνων κατά 31%, αύξηση που με τη σειρά της συνδέεται με εκτίναξη της βρεφικής θνησιμότητας κατά 8%.
Από το 2006 μέχρι το 2017, πάνω από 1.300 βρέφη είναι πιθανό να πέθαναν λόγω της αυξημένης χρήσης εντομοκτόνων, υπολογίζουν οι ερευνητές. Είναι ένα παράδειγμα του πώς μια απότομη μεταβολή σε ένα οικοσύστημα μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις σαν φαινόμενο ντόμινο, επισημαίνουν.
Συγκρίνοντας κομητείες των ΗΠΑ που επλήγησαν από την επιδημία με κομητείες που έμειναν ανεπηρέαστες, η μελέτη εκτιμά ότι κάθε αύξηση της χρήσης εντομοκτόνων κατά μία ποσοστιαία μονάδα συνδέεται με αύξηση της παιδικής θνησιμότητας κατά 0,2%.
Η ανάλυση δεν αρκεί για να αποδείξει ότι υπάρχει αιτιώδης σχέση, αφού η αύξηση της θνησιμότητας θα μπορούσε δυνητικά να οφείλεται σε άσχετους παράγοντες. Τα ευρήματα πάντως βρίσκονται σε συμφωνία με προηγούμενες μελέτες που ενοχοποιούσαν την ατμοσφαιρική ρύπανση για αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας.
Η ανάλυση έδειξε ακόμα ότι τα χημικά εντομοκτόνα δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικά με τις νυχτερίδες. Η ποιότητα των καλλιεργειών φαίνεται ότι μειώθηκε, καθώς οι γεωργοί είδαν τα έσοδά τους να μειώνονται κατά σχεδόν 29%.
Σε συνδυασμό με τα έξοδα των εντομοκτόνων, αυτό αντιστοιχεί σε οικονομική απώλεια 26,9 δισ. δολαρίων την περίοδο 2006-2017. Αν σε αυτό προστεθεί η οικονομική ζημιά που αντιστοιχεί στη βρεφική θνησιμότητα, το νούμερο φτάνει τα 39,6 δισ.