«Λέξεις και γλώσσα, στον προφορικό λόγο ή στο γραπτό κείμενο δεν μου φαίνεται να παίζουν οποιονδήποτε ρόλο στη διαδικασία των σκέψεών μου». Είναι μια φράση που αποδίδεται σε έναν μεγάλο μαθηματικό και φαίνεται να συνοψίζει μια από τις επικρατέστερες απόψεις, προς το παρόν τουλάχιστον, για την αντίληψή μας ως προς τους αριθμούς.
Στην προηγούμενη συνέχεια το βασικό σημείο ήταν η άποψη ενός πολύ γνωστού γάλλου μαθηματικού και πειραματικού νευροεπιστήμονα, του 55χρονου Στάνισλας Ντεέν (γράφεται Dehaene λόγω φλαμανδικής καταγωγής), ότι «γεννιόμαστε με ένα εξελικτικά εμφυτευμένο μαθηματικό ένστικτο». Κατά τον βασικό υποστηρικτή αυτής της θεωρίας, «για τους αριθμούς μέχρι το 3 μπορούμε να έχουμε εικόνα ακαριαία για το πλήθος που αντιστοιχεί σε αυτούς ενώ από εκεί και μετά η εικόνα θολώνει…». Ενα παιδί μπορεί να αναπτύξει μαθηματική σκέψη βασιζόμενο σε αυτό το ένστικτο αλλά θα πρέπει και να «ξεμάθει» κάποια πράγματα που ήταν χρήσιμα στους μακρινούς προγόνους μας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
