Ένα προϊστορικό οικολογικό μυστήριο φαίνεται πως πλησιάζει στη λύση του: οι πυγμαίοι ελέφαντες και ιπποπόταμοι που ζούσαν κάποτε στην Κύπρο πιθανότατα κυνηγήθηκαν μέχρι εξαφάνισης από τους πρώτους κατοίκους του νησιού, εκτιμά νέα μελέτη.
Οι πυγμαίοι ελέφαντες (Palaeoloxodon cypriotes) των 500 κιλών και οι πυγμαίοι ιπποπόταμοι (Phanourios minor) των 130 κιλών ήταν τα πιο μεγαλόσωμα ζώα της Κύπρου στα τέλη του Πλειστόκαινου, πριν από περίπου 13.000 χρόνια, όταν η πιο πρόσφατη εποχή των παγετώνων έφτανε στο τέλος της και η επανάσταση της γεωργίας πλησίαζε στη Μέση Ανατολή.
Και τα δύο είδη διαμορφώθηκαν από το φαινόμενο του νησιωτικού νανισμού, τη σταδιακή σμίκρυνση μεγαλόσωμων ειδών όταν αποκλείονται σε νησιά με περιορισμένη τροφή. Το φαινόμενο ήταν διαδεδομένο στη Μεσόγειο: πυγμαίοι ελέφαντες και ιπποπόταμοι ζούσαν κάποτε σε Κρήτη, Τήλο, Μάλτα, Σικελία, Σαρδηνία και πολλά ακόμα νησιά.
Όμως τα δύο είδη της Κύπρου εξαφανίστηκαν περίπου την εποχή που έφταναν στο νησί οι πρώτοι Homo sapiens, κάτι που σύμφωνα με τους ερευνητές συνέβη πριν από 14.000 χρόνια.
Η ανάλυσή τους δεν προσφέρει αποδείξεις, καθώς βασίστηκε σε μαθηματικά μοντέλα, στα οποία τροφοδοτήθηκαν δεδομένα που αφορούν μεταξύ άλλων τις ενεργειακές ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού, την αποδοτικότητα του κυνηγιού και την ταχύτητα ανάπτυξης των δύο ζώων.
Υποδεικνύει όμως ότι ένας πληθυσμός των 3-7 χιλιάδων ανθρώπων που εκτιμάται ότι ζούσε τότε στο νησί θα ήταν αρκετός για να εξοντώσει μέχρι και τα τελευταία παχύδερμα σε λιγότερο από 1.000 χρόνια.
Για μια ακόμα φορά, ο άνθρωπος αποδεικνύεται υπερβολικά καλός κυνηγός! Η μελέτη, στην οποία συμμετείχε η Θεοδώρα Μούτσιου του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας, δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences».
