«Επέστρεψα στον πολιτισμό λίγο μετά τη δοκιμή και πήγα στο Cornell για να διδάξω. Στην αρχή αισθανόμουν παράξενα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά τότε έκανα πολύ έντονες σκέψεις. Καθόμουν σε ένα εστιατόριο στη Νέα Υόρκη, κοιτούσα τα κτίρια γύρω μου και σκεφτόμουν πόση μπορεί να ήταν η ακτίνα των καταστροφών από τη βόμβα στη Χιροσίμα. Πόσο μακριά, μέχρι την 34η λεωφόρο; Ολα εκείνα τα κτίρια γκρεμισμένα… Ενιωθα περίεργα. Εβγαινα έξω και έβλεπα ανθρώπους να χτίζουν μια γέφυρα ή να φτιάχνουν έναν νέο δρόμο και σκεφτόμουν: «Μα είναι τρελοί; Δεν καταλαβαίνουν; Γιατί φτιάχνουν καινούργια πράγματα; Είναι όλα άχρηστα»».
Τα παραπάνω είναι ένα απόσπασμα από το αυτοβιογραφικό πόνημα του βραβευμένου με Νομπέλ φυσικού Ρίτσαρντ Φάινμαν (Richard P. Feynman, 1918-1988) με τίτλο «Σίγουρα θα αστειεύεστε, κύριε Φάινμαν!», το οποίο κυκλοφορεί στην ελληνική από τις εκδόσεις Κάτοπτρο. Το βιβλίο, το οποίο αξίζει να βρίσκεται στη βιβλιοθήκη κάθε νέου που αγαπά τη Φυσική, διαπνέεται από τον παιγνιώδη χαρακτήρα του συγγραφέα. Υπάρχουν όμως και οι «μαύρες» σελίδες του, όπως αυτή όπου ο Φάινμαν, ο οποίος, αν και πολύ νέος, είχε κληθεί να εργαστεί για τη δημιουργία της ατομικής βόμβας, συνειδητοποιεί τις συνέπειες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
